“Bir insanı ancak onunla ciddi bir kavga ettiğinizde daha iyi tanıyorsunuz…”
“Demek yaşanan şeyler hiçbir iz bırakmadan unutulmazmış…”
“Biliyor musunuz,insan alışıyor.Unutamıyor ama alışıyor…”
“Alışırsın,alışırsın.
Bu dünyada başka türlü yaşamasının hiçbir çaresi yok…”
Kızını özlemişti. Hasta olan eski eşini özlemişti. Özlem garip bir duygu diye düşündü. Sonra Aruoba’nın ünlü şiiri kafasında canlandı.
“Özlediğin, gidip göremediğindir; ama, gidip görmek istediğin
Özlem, gidip görememendir; ama gidip görmek istemen
Özlediğin, gidip görmek istediğin, ama gidip göremediğin
Özlem, gidip görmek istemen ama, gidememen, görememen;
gene de, istemen.''
