Rooibos
@rooibos
Sanki benim mor sümbüllü bağım var.
Ankara
4 Ocak 1994
37 okur puanı
Ocak 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Ne zamandan beri yalnız kalmaya ihtiyacın var? Son’umuzun başlangıcı mı bu? İyi akşamlar sevgilim
Yarım kalmışlığın bilinmezliği vardı, devam etse sıradanlaşacağı yerde hep iyi olasılıkların umudunu taşırdı.
Okur Takip Önerileri
Ocakta demlenen çaydanlığındım. Kahvaltıda buluşacaktık seninle. Seninle, yanyana. Ateş yükseliyor ve ısınıyordum yavaş yavaş. Kahvaltıda buluşacaktık seninle. Seninle, yanyana. Ben sesimi çıkarmadım, sen kendini hazırlarken beni aklından çıkardın. Dayanamadım, çırpınmaya başladım ama nafile. Bana can veren su buhar oluyordu, sense unutmuştun beni. Kahvaltıda buluşacaktık seninle. Seninle, yanyana. Kendimden geçmiştim geldiğinde. Kül olmuş çay yaprakları kalmıştı demlikte yana yana. Kahvaltıda buluşacaktık seninle. Seninle, yanyana.
Günaydın terk edilmiş, arkada bırakılmış ve kalbini mühürlemişler, günaydın soğuktan titreyenler, unutulduğu yerde sızıp tutulanlar, günaydın sıcacık umudu yudumlayanlar, günaydın
Kendi varoluşsal sancılarım yetmezmiş gibi şimdi sende sorguluyorum: sende var mıyım, yok muyum?
Sonun Başlangıcı
Seni kaybetmek sevgilim, seninle kaybolmaktan kısa sürdü. Bana güç veren varlığını benden esirgemenle belirir kanatlarım. Bir arkaya bakmamak ki devri alem dahi beni sana getirmez artık.
Günaydın cumartesi günaydın sonbahar
Isınmaz elin zilyetliğinden cayma bedeliydi battaniye altı mahallesinde ikamet.
tümüsün sen, tümü
diş ağrısı gibi aklımda yer eden
çikolata gibi varlığıyla mutluluklara sürükleyen
uçurum gibi yaklaştıkça adrenalin salgılatan
midemin yerini hissettiren
çocukluk arkadaşım gibi ne yaparsan yap küsemediğim
başka dünyadan gelmiş gibi ilgimi çeken
ama aynı zamanda yıllardır tanıyormuşçasına
huyunu suyunu bildiğim
kimseciklerin
Uçan Bisiklet
ben sana, sen dağlara tutkun
sen yükseklerde gökyüzüne hasret,
ben deniz kıyısında yedim vurgun.
Her gün doğumunda ve batışında güneşin bir türkü dolaşsın diline, aklına, bulutlarına ve yüreğine.
Was soll uns denn das ew’ge Schaffen
Geschaffenes zu nichts hinwegzuraffen!
Neden ki bu amaçsız yaradılış,
Yok olacaksa bir gün her yaratılmış! 
Johann Wolfgang Von Goethe 
Faust
Her akşam eve geldiğimde bugün neden yaşamış olduğumu sorgulamasam belki daha çok gülerdi yüzüm.
Akın var güneşe akın
Güneşi zaptedeceğiz
Güneşin zaptı yakın!
Nazım Hikmet Ran
Ben hep buradaydım. İnsanlarsa ırmak gibi akıp giderdi. Akıntısıyla besledikçe köklendim, güçlendim. Rüzgara karşı eğilmez oldum. Yapraklarım vardı yağmurdan koruyan, yazları mesire yeri esintisi... otur dinlen de gökyüzünü seyret. Şimdi. Güneş şimdi çok uzakta. Ben güneşe hasret. Bir zamanlar güç veren köklerim artık ayakbağı. Bir korkuluk oldum ki artık ne bir su sızıntısı ne bir kuş cıvıltısı.