Özge Aydın
@rosamundavalanche
İstanbul, 27 August
7 reader point
Joined on February 2020
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Fırtınalar, kar gibi sonsuz değildir
Anahtarlığını buldum.
Anahtarının kilitte döndüğünü duyduğum zaman nasıl rahatlardım. Buluşmanın fazla uzun sürdüğünü düşündüğüm için endişelenir, daima eve dönmemenden korkardım. Anahtarın sesi Handel’in Mesih’inin Aleluyası kadar güzel gelirdi kulağıma. Artık onu da duymayacağım.
Artık eve girmek için anahtara ihtiyacın yok, çıkmaya da ihtiyacın yok, kal benimle.
Sayfa 39Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
18kasım2023dürüst
Sana mutlaka geleceğim. Ne bok yerse yesin kötüler, geleceğim. Pusuda fırsat kolluyorum şimdi. Bir an bile yalnız, sıkıntılı kalmana dayanamam. Palavra tabiriyle şerefli, gerçek anlamıyla yegane zevkli ve vazgeçmeyeceğim bir duyu bu.
Sayfa 70Kitabı okudu
Ya işte böyle Lalikom!
Ses et, konuş, sev, payla bir hal et ama. Küçük dilin yerindedir inşallah. Kurban olur, çoban dururum dillerine senin.
Bineceğin trenlerin soluğu tükenmesin. Ayağını attığın yerler deprem görmesin. Denizler uslu, vapurlar yollu olsun. Ferman et rüzgar beni de alıp oralara atsın.
Sayfa 61Kitabı okudu
Sevmeyi özledim biliyor musunuz?
Kayıtsız şartsız bir gülüşü. Olur olmaz yerde ağzıma bir öpücüğün konmasını. Bir doğruya sevinmekten çok bir saçmalığa gülümseyebilen hoşgörüyü. ‘Nerde kaldın’ ayazını değil, ‘hoşgeldin’ iyiliğini. Hiçbir şeyle yatışmayan yürek telaşını. Kapı zilleriyle telefonlar arasında tükenmeyi. Geceyi bir hayal hazinesine çeviren uykusuzluğu. Bir gövdenin önünde diz çökmeyi. Kendimi severek yürümeyi kalabalıkta. ‘Göğe bakma duraklarını’ özledim. Yağmuru kirpiklerden içmeyi. Yumruk kadar bir yüreğe dünyayı sığdırma hünerini. ‘Sana sevinç verdiğim sürece ben burdayım’ zenginliğini özledim. Otobüs terminallerinin ayrılıkla dönüş karışımı kokusunu özledim. Otel odalarının insanı bir yaprak gibi incelten kederini. Başka kentlere vuran rengini güneşin. Başka sokakların telaşıyla çoğalmayı. Dünyayı yudum yudum aşka çeviren yalnızlığı…
Sayfa 19Kitabı okudu
Sözün Körelmesi
Temel bir yanılgı olmasından da evvel, hayat ne ölümün ne de şiirin düzeltmeyi başarabildiği bir zevksizliktir.
Sayfa 20Kitabı okudu
On Kızılderili
“Gönlüm kırıldı” diye düşündü. “Böyle duygular içinde olduğuma göre gönlüm mutlaka kırılmıştır.”
Bir süre sonra babasının feneri söndürüp kendi odasına gittiğini duydu. Dışarda ağaçların arasında rüzgarın çıktığını duydu, tel kafesli pencereden serin serin esti rüzgar. Uzun süre yüzü yastığa gömülü yattı, bir süre sonra Prudence’i düşünmeyi unutuverdi, en sonunda da uykuya daldı. Geceleyin uyandığında, kulübenin dışında ağaçların arasında esen rüzgarı, gölün kıyıya çarpan dalgalarını duydu, sonra yeniden uyudu. Sabahleyin sert sert esiyordu rüzgar, dalgalar kıyıya vuruyordu, uzun süre uyanık kaldı, sonra da gönlünün kırılmış olduğunu hatırladı.
Sayfa 129Kitabı okudu
4 Ocak 1967
Henry Miller’a gelince, o da aşka, var olan güçlere, mucizelere inanarak kendi aptalca yolunda ilerleyecek.
Eğer bize güven, sevinç, cesaret ve iyi şans verebilecek bir yaratıcı varsa ona benim sevgili Hoki’me iyilikler ihsan etmesi için yalvarıyorum.
Ve seni sevmeme neden olduğun için sana tekrar teşekkür ediyorum, her şey boşuna olsa bile!
Sayfa 44Kitabı okudu
