Ezman li wir girantir e, birûsk li vir bi awayekî hêsantir ezman û zevî û avan parve dikin, jin bi hêdî dibin deqeke reş, tu tişt jî li wir xwe nagire, ba peyvan dibe, ba pêwendiyan dibe, ba xewnan dibe; lê dibe kû derê? Kes nizane diçin ku hêvî....
Hiç var olmamış bir şeyden mahrum kalma hüsranı, bir zamanlar sahip olunan bir şeyden mahrum kalma hüsranı, ve son olarak da bir zamanlar sahip olunan ama tekrar elde edilemeyen bir şeyden mahrum kalma hüsranı.....
Yaşam insanlar öyle her istediklerini elde edemedi diye değil, arzuları kendilerine hasar vermeye başladığında, istedikleri şey katlanılmaz kayıplara gebe olduğunda trajik bir hal alır....
Hemû tişt demkî ne, hemû tişt tenê heya demekê temenê wan heye, diqedin û tên jibîrkirin, hemû tişt tenê heya pêlekê wiha diyar û berçav dibin, yan na pişt re tiştek nîne nebe toz û xwelî: hertişt dibe toz û xwelî ...