oncelikle ben bu kitabi coook uzun zaman once okumuştum o yuzden pek hatirlayamiyorum, aklimda nasil kaldiysa oyle anlaticam. anlatmak istiyorum cunku yarim birakmak pek huyum olmadigi halde yarim biraktigim ender kitaplardan biri. bu kadar yuksek puan almasina ve herkesin sevmesine de acayip şaşırıyorum açıkçası.
ozellikle bu yayinevinin basimini sectim. ilk basima mi denk geldim bilmiyorum ama kitap tamamen yazim hatalariyla doluydu. ortalarina gittikce de artiyordu, bir sayfada uc bes tane hata bulabilirdiniz yani. zannettigimizden kesinlikle daha sinir bozucu bir durum.
ikinci ve asıl konu olaraksa o yıllarda bu kitabi okurken dikkatimi müthiş şekilde çeken seksist ifadeler. kitabin yazıldığı donemin şartları, cinsiyet rolleri vs vs zerrre umrumda degil. kendi agziyla “ben bir kadin oldugum icin güçsüzüm ve siz erkekler bizden çok daha güçlüsunuz, siz yaparsınız biz yapamayiz, biz kadinlar hem psikolojik hem fiziksel olarak sizden cok daha zayifiz hüü” falan diyen bir kadin olmaz, olamaz. karakterler gerçeklerden cok uzak, karikatür gibiler. bu ne s*kindirik bir kitaptir, ne b*ktan bir kurgudur. fantastik şeyler gercekten benlik degil. bu sebepten de elbette sırf klasik diye okuduğum dracula korkunc yanlış bir seçimdi benim için evet fakat yazar harbi cok sacmalamisti bence (ceviri de cok kötüydü bu arada). kitabi okudugum zamanlar aldigim bazi notlar var, birini paylasmak isterim:
“Biz kadınlardaki annelik duygusu harekete geçtiği zaman bazı küçük meseleler karşısında dimdik ayakta durabiliyoruz.” yani biz kadinlar(!) “bazi kucuk meseleler” karsisinda yalnizca “annelik” duygularimiz harekete gectigi icin durabiliyormusuz kizlar
neyse konudan cok saptım bu kadarı kâfi.
Tutunamayanlar okuduktan sonra pek sevdigim turgut özben’e en icten samimi hislerimi döktüğüm küçük notum:
konudan ve canımın selim’den bağımsız olarak sayın turgut’a şu naçiz notu bırakmak istiyorum: en yakın arkadaşını kaybetmiş biri olarak bittabi çok üzüldün, bu konuda bir şeyler yapmak istedin hatta çok ciddi sıkıntılı depresif
