Annie Ernaux'un okuduğum ilk kitabı. Bence bir kitabı okurken içinde kendinizden bir parça bulabildiğinizde, işte o zaman gerçekten yazarı, yazdıklarını anlayabiliyorsunuz. Bu kitapta bahsedilen bir adama karşı duyulan tutku gibi görünebilir ama asıl görülmesi gereken şeyin tutkunun ipin ucunu kaçırdığınızda ne kadar tehlikeli bir şeye dönüşebileceğidir.
Her şeyde denge ne kadar önemli değil mi? Bir şeye karşı duyduğunuz tutku dozunda olursa size motivasyon olur, ilham olur, sevgi olur ama bu kitaptaki gibi doz aşılırsa eğer; bütün zamanınız, günleriniz, hatta aylarınız bir tutku uğruna geçip gidebiliyor ve siz hiç farkında bile olmuyorsunuz artık sizi zehirliyor oluşunun. Ruh ve sosyal sağlığınız etkilenebiliyor. İş hayatınız keza...
Bu yüzden ben bu kitapta bunu gördüm. Denge. Çok önemli. Kendini kaybetmemek. Bu kadar körü körüne gitmemek.
