Hiçbir şeyin yanlış olmadığı ama hiçbir şeyin doğru hissettirmediği tuhaf bir ruh halinde sıkışıp kaldım..
Yavuz Bülent Bakiler
seni yaşadıktan sonra anladım
bana sensin mahşer nuru, kol-kanat
içimde şahlanıp duran huysuz at
dizginsiz gemsiz değil!
unuttum gözyaşı döken kadını
ördüm gerçek aşkın ruh mihrabını
bir yay gibi gerdim göğe adını
gönül kubbem artık alemsiz değil!
benim neme gerek yıldız, dolunay
rahatlığa paydos, çileye hayhay
ne kuştüyü yatak ne ruhsuz saray
günlerim İbrahim Etem'siz değil!
açılın açılın kalabalıklar
içerim zemheri, dışarım bahar
bir alev halinde geçtiğim yollar
Hallac-ı Mansur'suz, Keremsiz değil!
uzakların daha uzaklarına
büyük zaferlerin nur tabakalarına
seni yazdım ebemkuşaklarına
ellerim çaresiz, kalemsiz değil!
"Bendeki ruh bir şeyden geldi, dolayısıyla o hiçe dönmez; çünkü o bir şeyden çıkar".
Sayfa 90 - SayKitabı okuyor
Ruh hali. Telefon çalınca derin bir nefes alacak ve telefona cevap vermeden önce gülümseyeceğim.
Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem, bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi alevden?
Sen istedin, ondan bugünü zorla tutuştu...
Sayfa 188 - Ötüken YayınlarıKitabı okudu
Askerlik rütbe ve elbise değil, ruhtur.
Sayfa 182 - Ötüken YayınlarıKitabı okudu
Senin her zaman düşüneceğin şey askerliğindir. Rütbeni beni alabilirler, ordu'dan kovabilirler ama askerliğini alamazlar.
Sayfa 182 - Ötüken YayınlarıKitabı okudu
Mutlak seveceksin beni, bundan kaçamazsın!
Sayfa 74 - Ötüken YayınlarıKitabı okudu
Bir insan hakkındaki hüküm ancak onun tabutu geçtikten sonra verilebilir.
Sayfa 70 - Ötüken YayınlarıKitabı okudu
Sevginin niçini olmaz ki efendim... Düşünsem belki mâkul bir sebep bulabilirim. Fakat bu hakikî sebep olmaz. Çünkü biz önce severiz. Sonra sevdiğimiz şeyin güzel taraflarını bulmaya çalışırız.
Sayfa 41 - Ötüken YayınlarıKitabı okudu