Zaten kelimeler sonludur.
Sayfa 34Kitabı okuyor
Acımayı unuttum
Sevinmeyi unuttum
Ben her şeyi artık unutuyorum.
Sayfa 34Kitabı okuyor
Benim bütün yaşamımda hep karanfiller olmuştur.
Sayfa 30Kitabı okuyor
Gözlerim. gözlerim benim
Denizi ilk defa gören bir çocuğun
Birdenbire yaşlanması neyse.
Sayfa 29Kitabı okuyor
Gelsem gelsem bir solgunluktan gelirim.
Sayfa 29Kitabı okuyor
Dudağımda bitti bitecek bir sigara
Kenarında dudağımın
Dışarı çıktım.
Sayfa 25Kitabı okuyor
Bırakıp gidiyor anılarımı rüzgâr
Denize bırakılmış çöpler gibi.
Sayfa 20Kitabı okuyor
Ben uzun yolları hiç sevmem.
Sayfa 19Kitabı okuyor
“Gömdüm hepsini, geliyorum
Bütün ölülerimi gömdüm, geliyorum.”
Acaba görmesek mi
Bir treni ve dünyada tren olan her şeyi.
Sayfa 18Kitabı okuyor
Ve her şey dönüştü işte
Kahverengi bir çarşambadan
Sapsarı bir cumartesiye.
Sayfa 16Kitabı okuyor
Gözleri avına benzeyen bir avcıydım sanki.
Sayfa 14Kitabı okuyor
Ve her şey hızla yetişti sonra
Sarı bir günün kahverengi yarınına.
Sayfa 14Kitabı okuyor
İçindeki bir yolcudanda, değerli taşlarla dolu cepleri
Cepleri yüreği cepleri.
Sayfa 13Kitabı okuyor
“Ama sessizlikten başka ne bulmuşlar
Önemsiz bir iki anıdan başka
Ya insan kılığında ya da bir dekor taşkınlığında
Sorarum ne bulmuşlar
Çoktam yeni bir umuda dönüşmüştür onlar da
Anılar.”