Gizli Adam
Ben bir kaptandım.
Dünya denizinde,
Insanlar keşfeden.
Bir çok ada keşfettim,
Seni bulmak için,
Ey beni Anlayan insan.
Ama zor oldu bulmam.
Her yanlış keşfimde ruhum yoruldu.
Yoruldukça soğudu kalbim benliğimden.
Umudu kesmiştim artık bulmaktan seni.
Aldanmıyordum, sahte gülümsemelere,
Sevmiyordum, çıkar için yanımda olanları.
Yorgun, kırgın bir halde geldim senin gizli adana.
Daha insan basmamış bir yer gibi güzeldin ki...
Sözlerim anlamsız kalır o güzelliğin yanında.
Ben sende öyle bir hazine buldum ki...
Bir ömür yeterdi bana mutlu olmaya,
Hazine her insanın arayıp bulamadığı “Anlayış”tı...
Ben bir ömür bağlanmıştım sana.
İple değil! Sevgiyle, anlayışla.
En güzel tutsaklığımsın sen.
Gülleri gülümsemesiyle açtıran insanımmm...
Bu şiir 
Kitaplara Sevdalı için yazılmıştır.