Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Baştan sonra varoluş sancısı ile geçen ve tümünde melankolik, pesimist duygular barındıran eser, deneme ve günlük tarzları harmanlanarak ortaya koyulmuş.
sorgulayan, düşünen insanların en büyük derdi anlamak ve bu anlam sorununa güçlü motivasyonlarla destek bulamamak. Sonsuz bir yaşama dayanmayan zihnin huzursuzluğu sorguladıkça artar.
Pessoa gibi güçlü kafaların islam ile tanışamamaları beni çok üzüyor. Aklı selim ile pek çok farkındanlik edinilse de manevi boşluk farkindaliklari yaşamın intiharı haline getiriyor.
" Anlamak için kendimi yok ettim." diyor. Anlamaya çalıştıkça var olmaktan yorulmuş, insanlardan uzaklaşarak kendi bünyesine çekilmiştir.
Hayatı boyunca ruhuyla kendi arasındaki uçurumun büyüklüğünden bahseden Pessoa kitapta "Ruhum hayatımdan yoruldu." cümlesiyle bunu dile getiriyor ki bence en can alıcı cümlelerinden biri. Kitapta edebi anlamda güçlü alıntılar mevcut pessoa yazdıklarının gün yüzüne çıkmasından korksa da monologlar içersinde güçlü kalemini ispat etmiş bir isim.
Yer yer kendinizi bulduğunuz, işte benim kendime bile itiraf edemediğim şeyleri yazmış dediğiniz, yer yer bu kadar karamsar olunmaz dediğiniz ,yer yer ise anlamlı gelen satırların aslında havada kaldığına şahit oluyorsunuz.
Huzursuzluğun Kitabı öyle birkaç günde okuyup bitirilebilecek bir kitap değil. Ciddi bir zaman ve ruh sağlığına ihtiyaç duyuyorsunuz.
Son olarak şunu ifade etmeliyim ki pek çok kişi den başucu kitabı olabileceğine dair yorumlar duydum. Kendi içindeki çıkmazlara cevap veremeyen bir zihni başucu kitabı yapmak ruhumuzu karanlığa itmekten başka bir şey değil bu yüzden;
herkese tavsiye etmiyorum.
"Bu kitap hiç hayatı olmamış bir adamın biyografisidir."
Bana sorarsanız sorgulayan, düşünen insanların en büyük derdi anlamaktır. Sorguladıkça huzursuzluğu, sıkıntıları artar insanın.
Bay Pessoa da " Anlamak için kendimi yok ettim." diyor. Anlamaya çalıştıkça var olmaktan yorulmuş, insanlardan uzaklaşarak kendi bünyesine çekilmiştir.
Hayatı boyunca ruhuyla kendi arasındaki uçurumun büyüklüğünden bahseden Pessoa kitapta "Ruhum hayatımdan yoruldu." cümlesiyle bunu dile getiriyor ki bence en can alıcı cümlelerinden biridir.
Kendini, şimdiki zamanda yaşadığına inandırdığı halde geçmişinin karamsarlığından kurtulamamıştır.
Yer yer kendinizi bulduğunuz, işte benim kendime bile itiraf edemediğim şeyleri yazmış, diyeceğiniz satırlara şahit oluyorsunuz.
Huzursuzluğun Kitabı öyle bir hışımla okuyup bitirilebilecek bir kitap değil bana göre. Her kelimesi, cümlesi düşündürüyor, anlamaya çalışıyorsunuz Bay Pessoa'yı.
Keyifli okumalar.
184 syf.
·
Puan vermedi
“günün birinde acıyı keşfeden minik Zeze’nin acı dolu hıkayesı...
Zeze;
Sen cok karmasık bir cocuksun..!
Seni, sarı lüle saclarını,
Minguinho ‘yu ,
minik agır boyacı sandıgını,vicdansız babanı ,o pasif anneni ,yaptıgın yaramazlıkları hıc unutmayacagım..
Yazar bu kitabı yırmı yıl yuregınde saklayıp 12 gunde yazmıs..
“Hayatta her şeyin bir
Bazı coğrafyalarda kadın olmak ölümün uzun halidir..
Bitti..kitapla birlikte ben de bittim, ruhum yoruldu.. Kadın olmak zor, bazı coğrafyalarda kadın olmak daha da zor..Çok şey yazmak istiyorum bu kitapla ilgili, ama ne yazarsam yazayım hep eksik kalacak, hiçbir yazılan şey, o kadınların yaşadıklarını, yaşamak zorunda kaldıklarını anlatmaya yetmez.
Firdevs'in her çırpınışında, birilerine sığınmaya çalısmasında, her yardım eli arayışında; işte bu sefer oldu, tamam hayat ona da güldü, insanlar o kadar da kötü değil, işte bu defa bu, ona uzatılan yardım eli dedim ama her seferinde yanıldım, insanlar o pis çıkarları, kendi berbat istekleri uğruna şeytanla yarışırcasına her kötülüğü yapabilecek kadar kötü!
Bataklıktan kurtulmaya çabaladıkça daha fazla dibe batmak ve en sonunda o bataklığa tamamen teslim olmak, ölmenin yaşamaktan daha fazla huzur vermesi, bazı coğrafyalarda kadın olmanın anlamı işte tam olarak bu!
680 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Ruhum Hayatımdan Yoruldu!
Okuyan herkesin kendinden bir şeyler bulduğu;yalnızlık, topluma yabancılaşma, toplumdan uzaklaşma, sıkışıp kalınmışlıklar ve toplumsal mekanizmaların güdümünde savrulan insanoğlu üzerine harika bir anlatı.
~Huzursuzluğun kitabı ile
İlk defa Twitter'de tanıştım. Şu alıntıydı beni cezbeden " Ruhum gizli bir orkestra; bilemediğim çalgılar çalınıyor, kemanlar ve arpler, kudümler ve davullar içimde yankılanıyor. Kendime ancak bir senfoni diyebilirim. " Adeta bu satırlar beni kendine çekmişti. Ve çoğu yerde kendimi buldum