Ölümün varlığı bütün vehim ve hayalleri yok eder. Bizler ölümün çocuklarıyız, hayatın aldatmacalarından bizi o kurtarır. Hayatın derinlerinden seslenir, yanına çağırır bizi. Ve biz, henüz insanların dilini bile anlamadığımız yaşlarda, ara sıra oyunlarımızı yarıda kesiyorsak, bunun nedeni, ölümün seslenişini duymuş olmamızdır…Ömrümüz boyunca ölüm bize el eder, çağırır bizi. Her birimiz ansızın, sebepsiz düşüncelere dalmıyor muyuz, bu hayaller bizi öylesine sarıyor ki zamanı, mekanı fark etmez olmuyor muyuz? İnsan bilmez bile ne düşündüğünü; ama sonra kendini ve dış dünyayı hatırlamak, düşünmek için toparlanmak zorundadır. Bu da bir sesidir ölümün.
Sayfa 64Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Yere bakıyorum ve oraya buraya dağılmış toz yumaklarını inceliyorum. Toz nasıl da garip bir biçimde gizli gizli çoğalıyor böyle! Tozlanmanın hayatımın şimdiki durumu için doğru sözcük olabileceği geliyor birden aklıma. Ben de tıpkı bir toz yumağı gibi yarı saydam bir haldeyim, çekirdekte yumuşak, dıştan gevşek ve aşırı vefakar ve ayrıca suskun.
Sayfa 37Kitabı okudu
ru
, 2022 okuma hedefini ekledi.2022 OKUMA HEDEFİ
9/30 kitap - %30 tamamlandı
9 kitap okudu
30 kitap
2.446 sayfa
0 inceleme
3 alıntı