Kurumsal ortamlarda yeteri kadar sevgi ve bireysel ilgi görmeden olgunlaşan yetimlerin gerçekten de başlarının daha ufak, beyinlerinin de daha küçük olduğunu göstermişti.
Duygusal bir yoksunluğu yaşayan çocuklar, genellikle ciddi davranış bozukluklari sergiler, yiyecek depolarlar ve onlara en yakın olması gereken kişilerle ilişkilerini sürdürmekte zorlanırken yabancılara karşı aşırı sevgi gösterebilirler.
Sonuç olarak elde edeceğimiz en güçlü ödüller, sevdiğimiz ve saygı duyduğumuz kişilerin ilgisi onayı ve sevgisidir. Benzer şekilde deneyimlediğimiz en güçlü acı da bu ilginin, onayın ve sevginin yitirilmesidir.