Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Rus klasikleri okuma yolculuğumda bir kilometre taşını daha geride bıraktım bu kitapla.
Böylesi dünya halklarına armağan eserleri yorumlamak haddime değil ama bunlar benim kendime küçük notlarım o yüzden mazur görülebilir.
Dostoyevski'nin son kitabı olma özelliğini taşıyan Karamazov Kardeşler tam anlamıyla mükemmeldi. Dostoyevski'nin bir deha olduğunu düşünüyorum ben. Sadece yazar değil, filozof ve psikolog da aynı zamanda benim gözümde.
Suç ve Ceza' da Raskolnikov' un duygularını didik didik etmiştik, bu kitapta her bir karakteri ayrı ayrı inceliyoruz. Bunu başarabilmek çok incelikli bir iş ,tam anlamıyla büyüleyici. Buna rağmen Suç ve Ceza'yı ayrı bir yere koyabilirim kendi adıma. O kitapta bambaşka bir kendi kendini sorgulama ve vicdan muhasebesi vardı. Olayın içinde aşk yoktu, daha toplumsal bir hesaplaşma vardı.
Ama şu yorumu yaparken bile suçluluk duydum şimdi. Nasıl birini birine üstün tutabilirim ki? diye düşünmeye başladım .
Sonuç olarak bu kitapta da toplumun en küçük yapı taşı aile kavramı ele alınmış sayılmaz mı? Babanın çocuklarına olan tavrı, onların hayatındaki etkileri ...
"Baba layık olmadıysa eğer babaya saygı duymak manasız, imkansızdır. " diyerek son noktayı koymuş diye düşünemez miyiz Mitya'nın avukatı?
Kitabın tarihsel önemi tartışılmaz. Sonraki pek çok Rus yazara ilham vermiş bir kitap. Ancak maalesef birçok zorlama tesadüf içeriyor ve hem karakterler hem de olaylar yeterince işlenmemiş. Tarihsel arka plan da pek fazla yansıtılmamış. Bu haliyle de güzel bir kitap ama yine de dünya klasikleri denilince akla gelen ayrıntılı anlatımı düşündüğümüzde sanki asıl romanın kısaltılmış versiyonunu okuyormuşum gibi bir hisse kapıldım sürekli. Yine de son derece akıcı bir kitap ve bazı bölümler oldukça ilgi çekici. Beklentinizi çok yüksek tutmadan okumanızı tavsiye ederim.
Merhabalar kitapsevenherkes ailesi bugün dize #Martokumaları #Pamukbahartemalı kitapları kapsamında Sürükleyici bir “klasik yolculuğu” planlandığında ise akla ilk gelenler arasında Rus klasikleri vardır hep. İşte Turgenyev tam bu noktada, tüm akıcılığıyla karşımıza çıkıyor.
İlkbahar Selleri, bu tatlı bahar günlerinde, keyifli bir yolculuğa
Fyodor Mihayloviç Dostoyevski (1821-1881): İlk romanı İnsancıklar 1846’da yayımlandı. Ünlü eleştirmen V. Byelinski bu eser üzerine Dostoyevski’den geleceğin büyük yazarı olarak söz etti. Ancak daha sonra yayımlanan öykü ve romanları, çağımızda edebiyat klasikleri arasında yer alsa da, o dönemde fazla ilgi görmedi. Yazar 1849’da I. Nikola’nın baskıcı rejimine muhalif Petraşevski grubunun üyesi olduğu gerekçesiyle tutuklandı. Kurşuna dizilmek üzereyken cezası sürgün ve zorunlu askerliğe çevrildi. Cezasını tamamlayıp Sibirya’dan döndükten sonra Petersburg’da Vremya dergisini çıkarmaya başladı, yazdığı romanlarla tekrar eski ününe kavuştu. Suç ve Ceza Dostoyevski’nin bütün dünyada en çok okunan başyapıtıdır.
Mazlum Beyhan (1948): Dostoyevski’den Suç ve Ceza ve Budala, Tolstoy’dan Sanat Nedir?, Çocukluk, İlkgençlik, Gençlik, Gogol’den Bir Delinin Anı Defteri, Burun, Palto Mazlum Beyhan’ın çevirdiği başyapıtlar arasında yer alır. Ayrıca Çernişevski, Byelinski, Kropotkin ve Şçedrin’den Türkçeye kazandırdığı eserlerle hiç tartışmasız son 35 yılın en önemli Rus Edebiyatı çevirmenlerinden biridir.
Eser adeta, savaşın acı verici panoraması. Özetle Bir rus subayının Mançurya'daki korkunç taarruz sırasında tuttuğu bölük pörçük günlük, onun ölümünden sonra savaşa katılmayan kardeşi tarafından tamamlanır. Genç subay kendi ordusunun mermilerine hedef olarak bacaklarını yitirmiştir. Ölenlerin ardından yaralı, sakatlanmış olanlar bitmeyen savaş nedeniyle delirmeye başlamışlardır ve kanlı bir kahkaha duymaktadırlar. İzledigim bir video da kitabın içeriğinden bahsederken ilgimi çekmişti hemen alıp okumak istedim, keyiflede okudum tavsiye ederim.
Tolstoy'un 1886 tarihinde yayımlanan eseri, yargıç İvan İlyiç'in bir ev kazası sonrası yaşadığı rahatsızlık ve ölüme giden süreçte yaşadığı iç hesaplaşmaları konu alır.
Eser pek çok disiplinde inceleme konusu olmuştur.
Tolstoy'un kendi iç dünyasının da yansıması olan kitapta İvan İlyiç, hayat boyu ne için yaşadığını, neyin önemli olduğunu, gerçek hislerini, karakterini, hayatın anlamını, ölümün ne ve nasıl olduğunu sorgular.
E biraz iç karartıcı bir atmosfer, oldukça gerçek bir bakış açısı..
İlgili bir kaynak: "Ölüm ve Hayatın Anlamı Üzerine Psikolojik Bir İnceleme: İvan İlyiç'in Ölümü" - Dr. Öğr. Üyesi Ece BEKAROĞLU
Çeviri: Nihal Yalaza Taluy (1900 yılında Kazan'da doğmuş. Liseyi Rusya'da bitirdikten sonra Türkiye'ye göç etmiş. Rus edebiyatından yüzden fazla roman, oyun ve çocuk kitabını Türkçe'ye kazandırmış.)
#ivanilyiçinölümü #tolstoy #rusedebiyatı #edebiyat #uzunöykü #okumalarım
okul sayesinde basladim neden bilmiyorum biraz zor okuyorum belki kelimelerinden dolayi ya da betinlemelerinden ancak daha once cok rus klasikleri okumustum ve betimlemelere alisigik sayilir insallah bitirebilirim ://
Rus klasikleri okumaktan hep çekinirim. Tolstoy'a ait kitaplar da çekimser kaldıklarımdan sadece biriydi. Ama "İnsan Neyle Yaşar?" okurken o kadar güzel ve rahatlatıcı hisler uyandırdı ki.
1- İnsan Neyle Yaşar?
2-Kıvılcımı Söndürmeyen Ateşi Zapt Edemez
3-Mum
4-Kızlar Büyüklerden Akıllıymış
5-İnsana Çok Toprak Gerekir mi?
6-İlyas
6 öyküden oluşuyor bu güzel kitap. Kitaba adını veren öykü en sevdiklerimden oldu. İnsanın bütün dünyevi telaşlarının ne kadar boş olduğunu, insana asıl hayata bağlayanın sevgi ve iyilik olduğunu hatırlatan güzel bir öyküydü ve akşama çizmeye mi , ölü terliğine mi ihtiyacı olacağının bilinmediğine dair güzel de bir alıntısı vardı.
Ayrıca Rus Klasiklerinin günümüze uyan çarpıcı çıkarımları da var. Bu ve buna benzer kitaplarda okuduklarımız ucundan kıyısından bugüne de dokunur.
Dostoyevski'nin ''Hiçbir romanımı bu kadar önemsemedim.'' dediği Karamazov Kardeşleri kendimce hızlı sayılabilecek bir sürede (35 günde) nispeten detaylı bir şekilde okudum bitirdim, kitap boyunca notlar aldım, uzun kitaplarda sık sık başımıza geldiği şekilde ipin ucunu kaçırmamak için devamlı güncellediğim bir karakter
