Kimden sual ettiysem halimi
Güldüler.
Anam bile şiir yazdığım için
Bakmadı yüzüme.
Yalnız bir öğleüstü sofrada
Ölüm mukaddermiş dedi
Halbuki yaşamak alnımın yazısı...
Tanrım açamadık içimizi
Artık buluşmak mahşere kaldi
Ne yelken ne gemi var limanda
Kaçmak bir uzun sefere kaldı
Mercan bir sahildeymiş gemiler
Bulmak kasvetli günlere kaldı
Rüştü Onur
Mektup
Şapkamı potinimi değil
Beni hatırlayınız sadece.
Benim de sevgilim vardı bir zaman
Ve herkes gibi mektuplarım.
II.
Geceleri uyusaydım
Yatağım olurdu.
Sayfa 60 - SelKitabı okudu
İnsan hayatta olur, yani nefes alır, hareket eder, yiyip içer, sever, kinlenir, dedikodu eder, ama yaşamayabilir.
Yaşamak, bütün bunların farkında olabilmektir. Binbir gürültüsüyle şehri, insanı, alabildiğine yayılıp giden göğü yaşamayı bilmedikten sonra, nefes alıp vermeyi, hareket edebilmeyi ne yapmalı?
Sayfa 341Kitabı okudu