Rojin
Rojin
@ruya220
Hemşire
22 July
173 reader point
Joined on March 2020
Okuma Hedefleri
Anlamadığım, hangi duyguyla yazılmış acaba diye sorguladığım hikayeler oldu.
Satırlar arasında yaptığı eleştirilerine bu kitapta da rastlıyoruz. Cibranın en sevdiğim özelliklerinden...
Kısacası bir Halil Cibran klasiğiydi...
Son olarak beğendiğim birkaç alıntıyı eklemek istiyorum:
"... kaybolmak güzel, değil mi ? " (Sayfa 11)
"... söyle bana, peki sen kimsin? "
"Ben sadece benim," (Sayfa 11)
"Ama ben ne semptomlardan ibaretim ne de boktan ebeveynlerin ve daha da boktan bir kimyasal yapının arızalı ürünüyüm. Bir sorun, teşhis, hastalık, kurtarılması gereken bir şey de değilim. İnsanım, o kadar." ( Sayfa 305)
Evet, biz gençler de insanız diye haykırmak istiyorum bazı ebeveynlerin yüzüne.
Bizler de hissedebiliyor, düşünebiliyor, acıyabiliyor, yorulabiliyoruz. Ve bazen tükenebiliyoruz-Finch gibi-
Finch tükenmişti ve buna sebep olan en yakınları -ailesi- olmuştu.
Bu yüzden bu kitabı daha çok anne ve babaların(o kavram artık her ne ise) okuması gerektiğini düşünüyorum.
Siz ebeveynler için önemsiz, değersiz görünen ufacık bir söz, bir davranış çocuğunuzun hayatına mal olabilir.
Sahi bu ne kadar umrunuzda ? Bunu sorgulayın.
Son olarak "Dikkatli ol (sayfa 151)" un birini sevebilirsiniz hatta çok sevebilirsiniz, birine güvenebilirsiniz... Ve o kişi hiç ummadığınız anda gidebilir.
Ah dedirtti kitap. İsmi gibi.
Yaşanmışlıklara, acılara ah dedirtti.
Kitap bitti ama içim düğüm düğüm oldu, düğümün çözülmesi gerekmez miydi bitince ?
Konuşmak istiyorum içimdeki düğümün çözülmesi için ama ne yapabilirim ki susmaktan başka... Nasıl anlatılır ki...
Hem anlatsam sahiden çözülür müydü içimdeki karmaşa... Sanmam.
