Rüyalara Veda
Rüyalar yola çıkıyor.
Tren istsyonunda bir peronda, Helena, ıslanmış bir mendille onlara veda ediyor.
Sayfa 59Kitabı okudu
Eşref, Paşa’ya hâlihazırda yolda olduğunu ve şu andan itibaren gizliliği korumak için kimseyle görüşmeyeceğini
yazdı. Bir kereliğine de olsa, telgraf hatlarının erişimi dışında kalacağına muhtemelen memnundu. Artık geri dönüş yoktu. Bir sonraki gün, bölgedeki son Osmanlı ileri karakolu olan Ebu el-Naam’ı terk edip çöle doğru ilerlediler. Kaledeki
Veda
Maviş’in Vedası;
Bir aydan beri balkonda gezinip yemek yiyorum. Sürekli ağaçlara bakıp rüyalara dalıyorum. Acaba özgürlük nasıl bir şey diye!
Bir gün özgürlüğe gideceğim, ama o gün bu gün mü bilmiyorum.
Ailem bana çok iyi baktı. Bütün yemeklerden yedim. Bazen anne ve babamla bira ve şarap için kafayı buldum. O zaman dilim bülbül gibi açılırdı ve
"Başlangıçta doğanın tehditlerine, tehlikelerine karşı bir savunma silahı olan zekâ, yirmi veya otuz asırdan beri, kendi hesabına iki yönde, akıl ve hayal gücü yönlerinde, keyfince, çılgıncasına çalışmaya başladı. Bütün efsaneler, metafizik, sanat, politik ve sosyal ham hayaller bu serbest zihni faaliyetin çifte oyunundan çıkmıştır; insana
Sayfa 215Kitabı okudu
-Gece!
+Uyumadın mı sen?
-Bir veda yaşadım az önce.
+Eee?
-Artık rahat uyuyabilirim.
+O nasıl oluyor?
-Benim Ruhum isyankar. Firar ediyor. Vedalar ona ağır geliyor.
+Desene, acıdan kaçmanın en kolay yolu, rüyalara sarılmak imiş...
Kitabsever
küçük adımlar
Erkan’ı gördüm, kara, kuru bir şeydi daha da zayıflamış. Olmadık bir sürü iş gelmiş başına, uzun süre yokmuş buralarda, çalışmıyormuş da. Eskilerden, aklımızda kalanlardan konuştuk ayaküzeri. Ne zamandır görmediğimiz arkadaşların kulaklarını çınlattık. Kimsesi kalmamış bir evin denize bakan pencerelerini andırıyordu gözleri. Perdeleri çekilmiş,