Boşluğa düşmüş yol nerede? Mevsimler an lamlarını yitirdi. Yarın ? Dün ? Bu sözcüklerin anlamı ne? Yalnızca şimdiki zaman var. Bir bakıyorsunuz kar yağıyor. Bir bakıyorsun uz yağmur. Gün eş açıyor, rüzgar esiyor. Tüm bunlar şimdide. Bunlar olmadı, olmayacak Şimdi var. Hep var. Hepsi birden var. Çünkü olaylar ben de yaşıyor, zaman da değil. Ve ben dek i her şey şimdiki zamanda.
Sayfa 66 - YKYKitabı okudu
Serin serin esiyor rüzgar
Kayalara çarpan dalgaların ahengiyle
Ve güneş,
Biraz daha direniyor;
İnsanları ısıtmak için bu güz günlerinde
Yapraklar savrulurken etrafta
Ah insanlar..!
Biraz daha melankolik
Biraz daha huysuz
Tüm sempatisini kış uykusuna
Hazırlarken dünya
Biz bir güz gününe daha uyanıyoruz
Sıcak çayımızı höpürdeterek..
Asiye Çınar
Zihnimin ayarlarıyla oynuyor benden güçlü biri ya da bir şey. Fark etmez ne olduğu şu raddede. Gerçekle yalanın birbirine girmesine dur dediği kesin. Bu şey zihnimde kendi varlığım için geriye akan bir sistem kurmuş gibi. Saatler normaller için ileri akar ve hayat onlara zorluklarla beraber gelen ferahlıklar bahşederken benim için geriye akıyor
Rüzgâr tersine esiyor.. Niçin?
Eski günler geri mi gelecek?
Orhan Veli Kanık
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Önce hafiften bir rüzgâr esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar, ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda
Sucuların hiç durmayan çıngırakları;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Kuşlar geçiyor, derken;
Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık,
Ağlar
Rüzgar ne yönden esiyor ve bizi nereye götürecek?
Sen benim canım arkadaşım
Gece arka üstü uzanıp otlara
Yıldızlara baktığım zaman
Kolunda karıncalar geziniyor
Alnında oluyor
Ellerinde gelecek günlerim
Gözlerinde arkadaşlığım
Ismini bağınyorum dağa
Sen lstanbul'dasın diye memnun ağaçlar
Sen dünyasın diye rüzgar esiyor
Sen varsın diye insanlar iyi
Böcekler yeşil
Sayfa 93 - ("Veditepe", 1 Haziran 1964)
Bazı insanlar rüzgar ters yönden esiyor, diye şikayet ederler, bazıları da rüzgar hangi yönden eserse essin , bir yolunu bulup tekneyi doğru yöne götürmeyi becerirler.
Sayfa 317Kitabı okudu
Çöktü hasret âlemin, sözler nalân eyler beni.
Gözlerin görmeye efkârım, virân eyler beni.
Düştü hazân, esiyor rüzgâr içim mahzun sana.
Âh u vâveyla gönül hep perişân eyler beni.
...
...
.✍️#edebiyatcisairsiirleri @edebiyatcisairsiirleri
🎼#neyzen #edebiyatçışair
instagram.com/p/B388WWQA_qpjK...
Edebiyatçı Şair
Esiyor tane tane yine beyaz bir rüzgâr.
Söyleyin hangi kuşun kanatları yolundu?
Yine hangi ağaçtan döküldü bu yapraklar?
Yağan beyaz bir sükut, bir mahşerdir sanki kar!
Bir hicret sevdası ruhum sardı yine.
Ruhum gibi pervasız yoldaşlar da bulundu.
Ruhum karıştı gitti bu kar tanelerine;
Şimdi yağan kar değil, ruhumdur kar yerine.
Sayfa 49Kitabı okuyor
