Kitap oldukça fazla kendimle hesaplaşmamı sağladı. Sık sık gözlerimin dolmasını.. Sık sık sağanak yağışlara yakalanmamı.. Bizler o kadar kör, sağır ve dilsizi oynuyoruz ki, yazarın da kitabında belirttiği gibi "Hangi dünyaya kulak kesilmişsek öbürüne sağırız." ve bu bana insanlığımı, yaratılış gayemi sorgulatan bir durum oldu. TV'lerde hep birilerinin öldüğünü, birilerinin yaralı olduğunu görüp ölenlere rahmet yaralılara şifa diliyoruz bu kadar. Eee bu kadar olmayıp ne olacak gidip savaşa mı gireceğiz? Hayır, savaşa elbette girmeyeceğiz fakat çarşıda yürürken bir Suriyeli gördüğünde, bir Afgan gördüğünde yüzünü ekşitip ülkemizi bastılar bunlar da demeyeceksin. Bu yazı incelemeden ziyade bir eleştiridir. Kendime ve kendi nezdimde size. Unuttuğumuz bir şey var orada bir savaş var ve buraya gelenler sadece Suriyeli değil, İNSAN! Bana insanlığımı hatırlattığın için teşekkür ederim Samet Doğan.
