Peygamber efendimizin yaptığı bir dua
"Allahım! Bize, korkundan günahla aramıza engel olacak kadar hisse ver! Bizi, Cennetine ulaştıracak kadar tâatini nasib eyle! Bize dünya musibetlerini hafifletecek güçlü îmân ver! Allahım! Bizi yaşattığın müddetçe kulaklarımız, gözlerimiz, gücümüz ve kuvvetimizden faydalandır; ölene kadar da bu nimetlerden bizi mahrum etme! Bize zulmedenlerden öcümüzü Sen al! Düşmanlık edenlere karşı bize yardım et! Dinimizi zayıflatacak davranışlardan bizi koru! Dünyayı en büyük düşünce ve gaye edinmekten bizi muhafaza eyle! Bize acımayanları başımıza belâ etme."
Krizlerimizle başa çıkmada daha ciddi, daha cesur ve daha metodolojik olmamızın ve ayrıca teşhis koyma, sorumluluk üstlenme ve ibret alma noktasında Kur’ânî yaklaşımı benimsememizin vakti geldi.
Uhud Savaşı yenilgisinden sonra nazil olan ayetlerde hezimetin sorumluluğunun tamamen sahabelerde olduğu ifade edilmişti.
Ayette buyuruluyor ki: “De ki: O (musibet), kendinizdendir." (Âli İmran-165).
Bir başka ayette ise şöyle buyuruluyor: “Nihayet sevdiğiniz şeyi (zaferi) size gösterdikten sonra, za'f gösterdiniz. (Peygamber'in verdiği) emir konusunda tartıştınız ve emre karşı geldiniz. İçinizden dünyayı isteyenler de vardı, ahireti isteyenler de.” (Âli İmran-152).
Kur’ân-ı Kerim’in burada hezimetin sorumlusu olarak karşı taraftan, yani Mekkeli Müşriklerden hiçbir şekilde söz etmemesi manidar. Zira bu şekilde Müslümanların kendilerini komplo teorileri ile teskin edip kurban psikolojisine kapılması önlenmek isteniyor.
Hakikatlerle yüzleşmekNe kadar şok edici olursa olsun, hakikatlerle yüzleşmekten ve gerekçe uydurmayı bırakmaktan başka seçeneğimiz yok.
Durumun ince detaylarına girmek ve öfkeyi yatıştırmak yerine, krizin köklerini tedavi etmek için analiz ve planlama yapmaya odaklanmalıyız.
Kaynak: Suriye Felaketi: Kördüğüm, İbretlik Dersler ve Çıkış / Süheyl Gannuşi
Âtiyi karanlık görerek azmi bırakmak...
Alçak bir ölüm varsa, eminim, budur ancak.
Dünyada inanmam, hani, görsem de gözümle:
Îmanı olan kimse gebermez bu ölümle.
Ey dipdiri meyyit! "İki el bir baş içindir"
Davransana... Eller de senin, baş da senindir!
His yok, hareket yok, acı yok... Leş mi kesildin?
Hayret veriyorsun bana... Sen böyle değildin.
Kurtulmaya azmin, niye bilmem ki, süreksiz?
Kendin mi senin, yoksa, ümidin mi yüreksiz?
Âtiyi karanlık görüvermekle apıştın
Esbâbı elinden atarak ye'se yapıştın
Karşında ziya yoksa, sağından, ya solundan,
Tek bir ışık olsun buluver... Kalma yolundan
Âlemde ziya kalmasa, halk etmelisin, halk!
Ey elleri böğründe yatan, şaşkın adam, kalk!
Herkes gibi dünyada henüz hakk-ı hayatın,
Varken, hani herkes gibi azminde sebâtın?
Mehmet Akif Ersoy
Okur Takip Önerileri
Kalenderiz, cemaat değil dernek hiç
Etkili yakınlarımızı yaktık güne zinde başladık
Sesimiz ulaşmaz şükür koca Tanrıdan gayrıya
Zırnık biziz, halt biziz, biziz hiç
Ahmet Murat