Acizane fikirlerimle naçizane bir inceleme için geldim. Edebiyat konusunda eserler hakkında eski-yeni tartışmasını lüzumsuz bulsa da şiirlerinin geneline baktığımızda onun yeni edebiyata yakın olduğunu, dilde sadeleşmeyi savunduğunu, hece ölçüsüyle şiirler yazdığını ve daha çok dörtlükler kullandığını fark ediyoruz. Dörtlükler hâlinde bulunan şiirlerinde kafiyeye pek fazla özen göstermediğinin ancak yine de edebi olsun diye yapmaya çalıştığının farkına vardım. Daha çok muhtevaya önem vermekle beraber hissi, romantik şiirlerinin yanında realist yaklaşımları da bulunmakta. Ben onun, hecenin sekizli kalıbıyla ve dörtlüklerle kendini daha az kalıplaştırmaya çalıştığında kendini daha çok gerçekleştirdiğini, anlatmaya çalıştığı hislerini daha iyi yansıtabildiğini düşünüyorum. Kendini kısa mısralarla ve dörtlüklerle sınırlamadığında kalemi daha usta oluyor kalbindekileri dökerken. Divan şiiri gelenekleriyle yazdığı şiirlerinin de mevcut olması onun eski-yeniden ziyade iyi-kötü edebiyata önem verdiğinin kanıtıdır. En sevdiğim şiiri "Öyle Günler Gördüm Ki" oldu.
