Sabiha Polat
@sabihapolat
Anadolu Üniversitesi '20.
Sabahattin Ali
Karşılıklı oturup sakin sakin, bütün doğruları ve yanlışları tarta biçe değerlendirmeleri, birbirini öylece çoğaltmaları için ne eksikti? Eksik olanları ortaya çıkarmak ve değerlendirmek için neden ille yabancı bir ülkede bulunmak gerekiyordu.
Reader Follow Recommendations
İnsan ilişkileri gittikçe daha yoğunlaştığına göre, insanlar eskiye oranla daha az yalnız olmalıydı. Etkileşimi bu kadar yoğunlaşmış insanın yalnızlığından söz etmek garip gözükebilir.
Adlandıramadığı ince derin sızılar
Bir insan bir şeyi yapmayı gerçekten isterse mutlaka varmak istediği hedefe ulaşır...
Bir insan hayatı, bu an için feda edilemez miydi?
Gözlerimi açtığımda, sanki vaktiyle duyup ezberlediğim, sonra da unuttuğum tatlı bir melodi çalınıyordu kulağımda. Sanki yaşadığım süre boyunca ruhumdan kopmak istiyormuş da ancak şimdi fırsat bulabilmiş bir melodi.
Bugün yağmurlu, kederli, iç karartan bir hava var, tıpkı gelecekteki ihtiyarlığım gibi... Birtakım garip düşünceler, ne olduğu belli olmayan duygular, kendime bile açıklayamadığım sorular sabahtan beri aklımı meşgul ediyordu. Ama ben de bunları açıklığa kavuşturacak güç ya da en ufak bir istek yoktu.
Şimdiki gibi yakamı kurtaramadığım karamsar düşüncelerim, gece gündüz içimi kemiren vicdan azabım yoktu. Şimdi kendime "Hayallerin hani?" diye sormadan edemem. Ama başımı sallayıp : "Yıllar ne çabuk geçiyor!" demekten başka çarem yok. Bu kez yeni sorular gelir aklıma : "Peki yıllarını nereye gömdün? Yaşadın mı yoksa yaşadığını mı sandın"
Bazen öyle sıkıntılı, öyle bunaltıcı anlarım oluyor ki, ben de herkes gibi gerçek bir hayatı yaşayabilecek miyim diye kuşkulanıyorum..
Şimdi sizin yanınızda oturup böyle konuşurken yarını düşünmek içimden gelmiyor. Çünkü yarınım gene yalnızlık, gene küflü ve gereksiz bir yaşam taşıyor.
En iyi yıllarımı boşu boşuna yitirdiğimi şimdi her zamankinden daha iyi anlıyorum! Bu beni sonsuz üzüyor.
Sanki köşemde unutulmuştum, gerçekten de herkes için bir yabancıydım.