Rabbimiz, iyi bir şey yaptığımızda hemen ama hemen, hiç bekletmeden kendi katında iyiliğimizi yüceltiyor, kayda geçiriyor, onaylıyor, karşılığını kat kat yazıyor. Hatta kötü bir şey yapmak üzereyken vazgeçmemizi bile iyilik sayıyor. Günah yapmaya niyetlenip geri dönmemizi de sevap yazıyor. O kötü işi yapmışsak da, “Sabûr” isminin gereğince “sabrediyor”, hatamızı hemen kaydetmiyor, kendi katına çıkarmıyor, aradaki defterlerde bekletiyor, istiğfar edelim, özür dileyelim diye bekliyor. Hakkıyla tövbe ettiğimizde de, o günahtan kat kat daha büyük bir sevap yazıyor. İlle de günah yazılacaksa defterimize, ancak karşılığını yazıyor; sevap yazarken yaptığı gibi kat kat yazmıyor.
Kim İnsaflı?Kitabı okudu
Yaralayan da, yarayı dağlayan da,
iyileştirip yaraya kabuk bağlayan da, YARADAN'dır..
İmtihandasın Ey İnsan;
Sükut'et, sabr'et, şükr'et..
Ben dost ile dost olmuşum,
Kimseler dost olmaz bana.
Münkirler bakıp gülüşür,
Selâm dahi vermez bana.
Ben dost ile dost olayım,
Canımı feda kılayım.
Ölmezden evvel öleyim,
Sayfa 109Kitabı okudu
Bu güzel metaforların şifresini kendi başına çöz; derinlemesine düşün onlar hakkında.
Bu yüzden hikayeler üzerinden konuşuyorum. Onlar üzerinden hiç kimse konuşmamıştı. Niçin ben bu küçük hikayeler üzerinden konuşuyorum? -sadece nasıl düşüneceğine dair sana birkaç ipucu vermek için. Bunlar bu hikayeler üzerine yapılan yorumlar değiller; ben bir
