Ayrılık, öfkeyi ve kini azalttıktan sonra insan yalnız kaldığını fark eder. Yalnızlığın en acı veren hali de budur. Hâlâ sevdiği birinden ayrılan kişi ister istemez unutulduğunu düşünmeye başlar. Hüzün ve pişmanlık tüm benliği sarar. Aklı kendine düşman olur. İşte tam o an, ikiye bölünecek kadar yalnız kaldığını hisseder insan.