276 syf.
·
Not rated
" Peki ,sizin ayrıcalığınız ne? " diye soruyor." Çok basit " diyorum. " Okumak, sadece okumak.Okuyan insan , dünyanın aklına yaslar sırtını.
Reader Follow Recommendations
Mehmet: " Aktif unutmanın yaraları hakındaki nutku sen anlatmamış mıydın bana? Hani insan her şeyi unutarak yaşayabiliridi ama her şeyi hatırlayarak yaşayamazdı.Hani unutmak, insan soyunun en büyük ifşasıydı."
Yüzündeki ekşi ifadeyi bozmadan acı acı gülümsedi: " Akıyor ,doğru " dedi." Zaman bana da bir nehir gibi geliyor. O nehirde yüzüyorum.Sular akıyor ama hangi damla arkamda, hangisi önümde; nehir mi daha hızlı akıyor,ben mi ; Su önüme mi geçiyor ,arkamda mı kalıyor anlayamıyorum.
Ona bakarken Mevlânâ' nın dizeleri gelmişti aklıma:
' Bu aşka ilahi diyemem korkarım / İnsani diyemem utanırım; "
" Evet " dedim ." İşte insana o çılgınlıkları yaptıran duygunun adı budur. Karasevdayla aşk farklıdır birbirinden.Asıl tehlikeli olan da karasevdadır.
" İnsanın iradesini elinden alır da ondan.Seni yönetmeye başlar, mantık kaybolur, doğru dürüst düşunemesin bile.Birine âşık olmak, gözü bağlı olarak,bir uçurumun kıyısında yürümek demektir.Başına neler geleceğini hiçbir zaman bilemesin.Sonu ölüm de olabilir, cinayet de ,intihar da."
"Aşk denen şey bazen yürür,bazen uçar; bazen koşar biriyle birlikte; bir başkasıyla ölümcül yürüyüşe çıkar; üçüncüyü buzdan heykele çevirir; dördüncüyü atar alevlerin içine.Birini yaralar; öldürür ötekini.
—“Hayat yangına benzer. Oradan geçen, alevleri unutur, rüzgar külleri üfürür, yaşamış olan insandır.”
—Bilinmez! Bir gün yeniden karşılaşırız, dedi.
“Sevmesini biliyorsan güneş doğmuş ya da batmış ne umurun?”