"Zaman ayırırsa, zaman birleştirir de. Sen yeter ki niyetine sadakat göster, yolundan bihaber olma...Kalbin mahzun olsa da s'erde çaresizlik olsa da gidebildiğin yere kadar git. Yorulsan da vazgeçme. Düştüğün yerden kaldır başını, gökyüzüne ve kuşlara bak! Hangisi yoruldu diye kanat vurmaktan vazgeçmiş?"
️
️
Cumartesi gününden herkese selaaam
Bugün sizlere Yusef Masadow tarafından kaleme alınan "İçimdeki Kenan Ülkesi" kitabı ile geldim.
Bazı kitaplar vardır, bir anda okudum bitti denilemez, zamana yayılıp uzun sürede sindirerek okunması gerekir.
İşte bu kitap tam da öyle bir kitap.
Siz elinize alıp, roman okuyacağınızı düşünürken yazar, şairane yönünü de kalemine yansıtıp şiirimsi bir dille farklı bir okuma deneyimi sunmuş okuyucuya.
Küçük yaşlardan itibaren tasavvufa ilgi duyup, felsefi araştırmalara da yönelen yazar kitabında da tasavvuf ve felsefeyi harmanlayıp, şairane üslubuyla kaleme aldığı için kitabı bir roman olarak yorumlamak açıkçası oldukça zor oldu.
Şöyle farklı bir kitap okuyum, derin düşüncelere dalıp, felsefi sorgulamalar yapayım ve huzurlu saatler geçireyim derseniz işte bu kitabı listenize eklemelisiniz.
Dilek E.D iyi ki hadi beraber okuyalım demişsin.
İnsanlardan dostluk bekliyor, sevgilisinden sadakat, çocuklarından saygı ve bir parça huzur bekliyor, saadet bekliyor yaşamaktan. Zaman ilerliyor, bir gün o da ölümü bekliyor artık. Aradıklarının çoğunu bulamamış, beklediklerinin çoğu gelmemiş bir insan olarak göçüp gidiyor bu dünyadan. İşte yaşamak maceramız bu. Yaşarken beklemek, beklerken yaşamak ve yaşayıp beklerken ölmek!
Bir insana yakışan en güzel kombin vicdan merhamet, ve sadakat.
Bir nur talebesini makam-ı sıddıkiyete götüren iki yol vardır:
1-Sadâkat
2-Fedakârlık,
Bir Dava Adamının Notları 1
Ben Kimim?
youtu.be/_YvFOYwgu2A?fea...
Ben Kimim?
Arafta kalan zavallı bir kul...
Bir oyuncak...
İçinde kin, nefret fişekleri barındıran silah...
Namluya sürülmüş mermi...
Kar altında kor ateş...
Samimi davranmamız şart sevgilim! Sen sevgiyi hep, birlikte olduğun kişi için, tuttuğun takımı değiştirmek olarak algıladın sanki. Bana bu mesafeden biraz öyle geliyor!
-"Sadakat, insanın tabiatına aykırı!" diyorsun. Ne menem bir şeydir şu insanın tabiatı? Orada orman yanar mı, nehirler taşar mı, çığ düşer mi, kuş kalkıp öter mi, dağlar puslu mudur?! Desene bana, ne menem bir şeydir şu insanın tabiatı?!
Sayfa 21
Gözü kara bir sadakat. Korkusuz bir yaşama tutkusu. Küçümsenmeye karşı kesin bir itiraz.
Sanırım ihanet ve kıskançlık her dönemde vardı. Sadakat ise sadece gerçekten sevenlerin kalbinde yeşeren bir çiçekti.
Sadakat, sadeleştirilmiş duyguların en uç noktasında bağ kurarken, akıl ile hakaret geçer.
Islak bir sokakta uzun uzun yürümeye inanıyorum. Güvenilir insanlara çıkarı olmayan ilişkilere. Birbirinden medet ummak zorunda hissedilmeyen dostluklara. Çoklu sadakat efsanesine… Otobüste başını cama yaslayıp kitap okumaya; insanların sesini kısmaya, müziğin sesini açmaya…
Sadakat çok geç bulunur ve bedeli asla ödenmez.
Ebû Bekir'i anlat! Malını da , canını da verirken gözünü kırpmaya aşka ihanet kabul eden insanlığın sadakat âbidesini anlat !
Görev ve sadakat sahte görüntülerdir,arkasına saklanılan perdelerdir.Kendini özgür kılmak kutsal bir hayır demektir.
Ahzab 23
"İnananlardan öyle erler var ki Allah'a verdikleri sözde sadakat gösterirler; onlardan kimisi, adağını ödedi, kimisi de beklemede ve onlar, sözlerini, özlerini hiçbir suretle değiştirmediler."