Daimi Hatırlama
Sonsuzluk bunun için mi var, bir ömrün ufak ayrıntıları üzerine düşüncelere dalmak için? İnsanın yaşamının her anını, en ufak ayrıntısına kadar ebediyen hatırlamaya mahkum olacağı kimin aklına gelirdi? Belki de sadece benim ahiretim böyle ve her yaşam biricik olduğuna göre her ahiret de biricik, belki de her biri benzersiz bir ahirete özgü ölümsüz birer parmak izi. Bunu bilmenin yolu yok. Yaşarken nasıl sadece olanları biliyorsam, ölünce de olanlar da yaşarken olmuş olanlar oluyor. İnsan yaşarken yaşamına zincirlendiği gibi, dünyadan göçtükten sonra da o yaşama mahkum kalıyor.
Sayfa 40Kitabı okudu
Bağlar
İyonik bağ 'zıt kutuplar birbirini çeker' bağıdır. "Diyelim ki siz doktora tezinizi piyasa ekonomisi üzerine yazdınız, kocanız ise oto lastiği değiştirerek para kazanıyor. Birbirinizi seviyorsunuz ama ekonomide görünmez el kavramı hakkında anlatacaklarıniz onun ilgisini çekmiyor" "Demek istediğim, siz ve kocanız birbirinden tamamen farklısınız ama yine de güçlü bir ilişkiniz var. Bu iyidir. Aynı zamanda iyoniktir"
Belki de evliliğiniz daha ziyade bir kovalent bağdır" "Eğer öyle ise şanslısınız çünkü bu, bir araya geldiğinde daha da iyi bir şey ortaya çıkaran güçlü yönleriniz olduğu anlamına gelir. Mesela hidrojen ile oksijen birleştiğinde ne elde ederiz. Su, daha iyi bilinen adıyla H20. Kovalent bağ birçok yönüyle bir partiden farksızdır, sizin hazırladığınız tart ve kocanızin getirdiği şarap sayesinde daha da güzelleşecek bir parti "
" Şimdi de üçüncü bağa geçiyoruz. Hidrojen bağı;aralarındaki en kırılgan en zayıf bağ. Ben buna 'ilk görüşte aşk' bağı diyorum çünkü iki tarafı birbirine çeken sadece görsel bilgiler oluyor. Siz onun gülüşünü beğeniyorsunuz, o sizin saçınızı. Ama sonra konuşuyorsunuz ve onun gizli bir Nazi olduğunu, kadınların çok dırdır ettiğini düşündüğünü öğreniyorsunuz. Puf. Zayıf bağımız koptu gitti. Hidrojen bağı sizin için budur, hanimlar;gerçek olamayacak kadar güzel görünen bir şeyin muhtemelen gerçek olmadığına dair kimyasal bir hatırlatma "
Sayfa 272 - Altın KitaplarKitabı okudu
..öznesi belirsiz cümleden bıktım. Olmadık zamanlarda aklıma gelmesinden. Unuttuğuma kendimi inandırmaya çalıştığım her defasında kendisini hatırlatmasından. Her unuttum deyişimin aslında onu hatırlamak olmasından. Bu çekişmeden.
