Yazarken
Düşünüyor insan yazarken- gerçekten bunları benden başka okuyacak kimse var mı diye. Yani laedri olarak gönderebilirim tabii ki her daim dünyaya, ama benim altımda benimle alay etmeden okuyacak, benim yazdığımı bilecek... İşte burada duraksıyor insan. Etrafta başkaları da varken yazmak çok garip değil mi? Sanat sanat içinse yazmak da benim için
Varken "iyi ki varsın" diyebilmek....
Bu uygulamayi çoğu zaman içimi boşalttığım bı sayfa gibi görüp, elimden geldiğince üzeri örtülü cümlelerle kendime,zamana bı iz bırakıyorum
Ama bugün, 'derdim bendeki saygınlığını kaybeder' düşüncesini atıp.
Sadece bir kişinin sonuna kadar okuyup bı hatırlatmaya vesile olması niyeti ile perdesiz yazacağım.. acının edebiyatını yapıp
Ichigo ichie
Her anın sadece bir kere yaşandığı, bir daha tekrarlanmayacağı ve bu yüzden onu derinlemesine yaşamanın çok önemli olduğu anlamına gelen “Ichigo ichie”, ilk defa 16. yüzyılda Japon Çay Ustası Sen No Rikyu tarafından ifade ediliyor.
Sen arama
Sen arama.
Sadece varlığına, var olduğuna inan.
Bir de lütfen, zamana güven.
O geleceği zamanı bilir.
Ve eğer gelmeyecekse hiçbir arayış onu getirmeye yeterli değildir.
Sayfa 66Kitabı okuyor
Dinsel ya da uygarlık kimliğimizin çok önemli olması pekâlâ mümkündür, ama bu çok sayıdaki kimliklerimizin sadece bir tanesi- dir. Sormamız gereken soru, İslamın (ya da Hinduizmin veya Hıristi- yanlıkın) barışsever mi, yoksa savaşçı mı olduğu değil ("Söyle baka- lım, bunlardan hangisi?"), dindar bir Müslümanın (ya da Hindunun veya Hıristiyanın) dinsel inançlarını veya uygulamalarını kişisel kimliğiyle ve (barış ve savaşa karşı tutum gibi) diğer bağlılıkları ve değerleriyle nasıl bağdaştırdığıdır. Kişinin dinsel ya da "uygarlık"-aidiyetini her şeyi kucaklayıcı bir kimlik olarak görmek son derece sorunlu bir saptamadır.
Bütün dinlerin, kendini o dine adamış mensupları arasından, hem amansız savaşçılar hem de büyük barış savunucuları çıkmıştır; bunlar- dan hangilerinin "gerçek iman sahibi," hangilerinin "sadece düzenbaz" olduklarını sormaktansa, dinsel inancımızın-politik ve sosyal önceliklerimiz ve bunlara tekabül eden davranış ve eylem meselelerimiz de dahil olmak üzere yaşamımızdaki bütün kararlarımızı belirlemeye tek başına yetmeyeceğini kabullenmemiz gerekir. Hem barış ve hoş- görünün savunucuları hem de savaş ve hoşgörüsüzlüğün şefleri aynı dinin mensuplarıdır ve (kendi tarzlarında) gerçek iman sahibi olabilirler ve bu durum bir çelişki yaratmaz. Kişinin dini kimliği o kişinin anlayışının ve aidiyetinin bütün diğer yönlerini ortadan kaldırmaz.
Sayfa 85 - Henkel
"Güzeldir hayranı olmak nebînin.
Ama sadece hayranlık yetmez.
Onun gibi olmadıktan sonra."
Sayfa 111Kitabı okudu
"Sen aşkı sadece zevkli anlarla dolu geçici bir serüven mi sandın?(...) Aşk sabır işidir."
Kaybedenler ve Kaybedilmesi Gerekenler
"Sadece sana kaybettiklerini vermek istemiştim."
Ama sen haklıydın, kaybettiklerini geri veremezdim. Çünkü henüz ben yeterince kaybetmemiştim.
Sayfa 715 - Daren&NovaKitabı okudu
Hissettiklerimin şarkısı sadece senin sesin. Ve ben bu şarkıyı yalnızca senin sesinden dinlerim.
Sayfa 85Kitabı okuyor
İnsan gençken başka bir şeyin mümkün olduğuna, aşkla özgürlüğün, sevdiği insanla var olabileceği bir sığınağın, sıcaklığın, huzurun geleceğine inanıyor-var olamayan bir şeye yani; mutsuz bir aşık ise -memnuniyet dolu bir mutsuzluk içinde oluyor çünkü diyorsun ki ben mutlu olamadım ama seninle mutlu olamadım- yani bu mutluluğu başkalarının bulmuş olabileceğine, yani bir gün gerçekten bulunabileceğine inanıyor. Anlamalısın, dünyada böylesine bir neşe varken ve bütün özlemlerin bir amacı varken mutsuzluk bile umutsuzluk değildir. Çaresizlik değildir. Ama aşık ve mutluysan, bu eninde sonunda boşluğa bırakıyor yerini. Ve hiçbir amaç kalmıyor geriye; sadece yalnızlık. Neden başka bir şey var olsun ki o zaman, neden biz bireylerin bir anlamı olsun? Seni çok sevdim ben, Leo ama sonunda sen de gittin. Sanırım seni artık öldürebilirim.
Sayfa 158Kitabı okudu
Herkes, herkes beni şımarttı, herkes bana hep iyi davrandı- sadece sen, sadece sen beni unuttun, sadece sen beni asla tanımadın!
