Ah ben hiç iflah olmadım,ben sadece yapamayışların insanı oldum, sırtımdaki fazlalık yüzünden hep eksik kaldım, hep yalnızdım ve sustum...
Sayfa 16Kitabı okudu
Ufak bir tebessümüne hayran kaldım. Çok ufak görünüyor insanlara, hâlbuki o tebessüm hayatımı değiştirmişti. İnsanlar bunu anlamaz diye sustum; dua ettim, Rabbim o tebessümü sadece bana göster, onu gördüğüm gibi kimseye görmeyi nasip etme.
Sayfa 81Kitabı okudu
"Rica etsem, bana nereli olduğunuzu söyler misiniz?.." diye başladım.
Aynı anda E. Rushmore Coglan'ın yumruğu masaya güm diye indi, bense afallayıp sustum.
"Kusura bakmayın," dedi adam, "en hazzetmediğim sorudur bu. Bir insanın nereli olduğunun ne önemi var? Bir insanı posta adresine göre değerlendirmek doğru mu yani? Ben Kentucky'li olup da viskiden nefret eden bir sürü adam gördüm, ya da Virginia'lı olup Pocahontas'ın soyundan gelmeyenler, tek bir roman yazmamış Indiana'lılar, dikiş çizgisine gümüş dolarlar dikili kadife pantolon giymeyen Meksikalılar, komik İngilizler, müsrif Yankee'ler, soğukkanlı Güneyliler, dar kafalı Batılılar, sokakta bir saatliğine olsun öylece dikilip tek kollu bir manavın kesekâğıtlarına yabanmersini doldurmasını seyredemeyecek kadar meşgul New Yorklular gördüm. İnsana sadece bir insan olarak bakın, sırtına herhangi bir bölgenin yaftasını yapıştırmayın."
Sayfa 20Kitabı okudu
“Sustum. Tuz basıp yaralarıma, ne kadar susulacaksa o kadar sustum! Bir çığlık kanıyor en derininde yüreğimin.
Açmadım kimselere yüreğimi...!
Hançeri sadece kendime sapladım
ve sustum...”
Herkes anlaşılmak istiyor ama kimse anlamak istemiyor
Beni Kimse Anlamıyor.
Bu aralar hiç kendimi anlatacak gücüm yok. Zaten anlatsam da anlamıyorlar ki... Seni hiç anlamayan birine ne anlatabilirsin? Sadece yorulduğunla kalıyorsun. Üstelik bu yorgunluk ne zaman geliyor biliyor musun? Defalarca kendini anlattıktan sonra... Ne yani ben denemedim mi zannediyorsun? Hem de yüzlerce kez denedim. Beni anladı mı? Anlamadı. Bağırdım olmadı, ağladım
olmadı, sustum olmadı...
Anlamadı, ben de anlatmayı bıraktım. Şimdi bana ne oldu diye sorulduğunda sadece şunu diyorum; Yok bir şey...
Sayfa 24Kitabı okudu
Sustum..
Düşündüm..
Durgunlaştım..
En çok Hüzün’dü adım.
Ama; elhamdülillah hiç yalnız kalmadım.
Yöneldim sesimi işitene.
Ve bir Âyet düştü dilime:
❝ …Ben kederimi ve hüznümü,
Sadece Allah’a arz ederim… ❞
• Yûsuf Sûresi, 86