"sustum.tuz basıp yaralarıma ,ne kadar susulacaksa okadar sustum!bir çığlık kanıyor en derininde yüreğimin.acmadim kimselere yüreğimi...!hançeri sadece kendime sapladım ve sustum..."
Anna
"Biz her şeye,
esirgeyen ve bağışlayan,
çokça esirgeyen ve çokça bağışlayan,
hep esirgeyen ve hep bağışlayan
rabbin adıyla başlayan adamlarız anna.
büyücülerin, haramilerin, borsacıların, reklamcıların, korsanların, işgalcilerin, bankacıların elinden kurtulmamız da bundan.
sanayi devriminde bile,
karanlık, rutubetli, çok bağırışlı,
çok
Ali İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi'nden mezun olmuştu. Dönem atlamadan, sene kaybetmeden. Lisan okulu için UCLA Üniversitesi sertifika programına, Los Angeles'a gidecekti. O bunu çok destekliyordu. Ali organizasyonu kendisi yaptı, bize sadece yolcu etmek kaldı. Üç aylık program, üç aylık ayrılık. Havaalanından eve kadar arabada hiç konuşmadık. Ben bir iki kere denedim ama baktım O, sohbetten yana değil. Zor da olsa sustum eve kadar. Uçak korkusu yalnız kendisi için değildi. Ali'den "indik" telefonu gelinceye kadar, uyumamaya, kitap okumaya çalıştı.
Sayfa 50 - Doğan KitapKitabı okudu
sustum.gitmek istemezsen bir şiir miktarı kadar otursak diyorum.
şiir kalsın istersen, sadece otursak.
oturmasan da olur benimle,sadece ellerimi tut.
ellerimi tutma dilersen sadece yüzüme bak.
yüzüme bak ama anna, yüzüme bak.
gözlerime bak, gözlerimin içine bak.
gözlerim biraz karanlık.
içinde cenkler, ayinler, kesik damarlar,
kapıları yumruklayışlar, cipralexler, turgutlar, edipler,sezailer,
siyahlar, beyazlar, uykusuzluklar, bitmeyen başağrıları, bildirilerin öfkesi,
duvarlara uzun dalmışlıklar var...
Profil yayıncılıkKitabı okudu
Gözlerime bak anna....Bir şiir miktarı..Bir çınar gölgesinde..
sustum.gitmek istemezsen bir şiir miktarı kadar otursak diyorum.
şiir kalsın istersen, sadece otursak.
oturmasan da olur benimle,sadece ellerimi tut.
ellerimi tutma dilersen sadece yüzüme bak.
yüzüme bak ama anna, yüzüme bak.
gözlerime bak, gözlerimin içine bak.
gözlerim biraz karanlık.
içinde cenkler, ayinler, kesik damarlar,
kapıları yumruklayışlar, cipralexler, turgutlar, edipler,sezailer,
siyahlar, beyazlar, uykusuzluklar, bitmeyen başağrıları, bildirilerin öfkesi,
duvarlara uzun dalmışlıklar var...
youtu.be/x0AqUf_Kr2I?fea...
Bekledim.
Her köşe başında,
Her kaldırım taşında,
Her sokak lambası altında.
Onun izi olan her yerde bekledim.
Gelmeyişini izledim.
İç çekişlerim bana eşlik ederken,
Ben içime sığmayan bu hasreti
Puslu bir Kayseri Cuma'sında heybeme koydum
Ve bugün de sustum.
Sadece sustum...
Duymak istedim suskunluğumun sokak aralarında ki yankılarını.
Duymak istedim boşlukta onun sesinden kalan kırıntıları...
Birden düşümde koltuğa oturmuş durumda tabancayı elime aldığımı ve kalbime, başıma değil kalbime dayadığımı gördüm; oysa önceden kesinlikle tam şakağıma ateş etmeyi düşünmüştüm. Göğsüme tabancayı dayadıktan sonra bir iki saniye bekledim; mum, masa karşımdaki duvar birden hareket etmeye, dalgalanmaya başladı Hemen tetiğe dokundum.
Bazen düşünüzde
Sayfa 777 - 778, 779, 780, 781, 782 Yapı Kredi Yayınları
Sustum. Ses olmadı düşündüklerim.
Anladım ki, söylenmesi gerekeni hep o söyledi. Ben sadece düşündüm. Zihnimde tartıştım insanlarla. Ne yaşadıysam kabuğumun altında yaşadım. Uykusuz gecelerde kavga provaları yaptım; işten çıkaran patronla, yağmurlu havada ıslatıp geçen taksiciyle, tiyatroda gelip yerime oturan çiğ suratlı kadınla, posta kutumu karıştıran apartman yöneticisiyle zihnimde savaştım. Karşılarına dikilip edeceğim lafları düşündüm. "O bunu derse böyle derim, şunu derse şöyle yapıştırırım cevabı," diye hesap yaptım. Şehrin kokuşmuşluğuyla, insanların kabalığıyla, yolların pisliğiyle, binaların bakımsızlığıyla, köpeklerin havlamasıyla, kedilerin çöp karıştırmasıyla, kadınların sinsiliğiyle, erkeklerin salyalı yalanlarıyla didiştim durdum aklımın karanlık koridorlarında. Sonra sustum. Ses olmadı düşündüklerim. Nefretimi kusamadım dünyaya. O güvenlikli kabuğumun altından çıkaramadım başımı.
kendime sürekli bir başkası olmam gerekti. oldum. yalnızlığı düşünmemek için bir nefes bazen. bazen gitmemek için bir neden oldum. teselli cümleleri bilmediğimden sustum. sımsıkı tuttum ellerimi. sadece bizi çok seviyorum dedim. zaman beni kötü biri yaptı. acı içinde çektiğim nefesleri acı içinde verdim.
Ahh ! Ben hiç iflah olmadım. Ben sadece yapamayışların insanı oldum, sırtımdaki fazlalık yüzünden hep eksik kaldım, hep yanlızdım ve sustum..
Anna, Tarık Tufan
"Biz her şeye,
esirgeyen ve bağışlayan,
çokça esirgeyen ve çokça bağışlayan,
hep esirgeyen ve hep bağışlayan
rabbin adıyla başlayan adamlarız anna.
büyücülerin, haramilerin, borsacıların, reklamcıların, korsanların, işgalcilerin, bankacıların elinden kurtulmamız da bundan.
sanayi devriminde bile,
karanlık, rutubetli, çok bağırışlı,
çok
Bir Delinin Hatıra Defteri (Palto ve Burun Öyküleriyle)Nikolay Gogol · İndigo Kitap · 201755,5bin okunma
İyi geceler...
Biz her şeye,
esirgeyen ve bağışlayan,
çokça esirgeyen ve çokça bağışlayan,
hep esirgeyen ve hep bağışlayan rabbin adıyla başlayan adamlarız anna.
büyücülerin, haramilerin, borsacıların, reklamcıların, korsanların, işgalcilerin, bankacıların elinden kurtulmamız da bundan.
sanayi devriminde bile, karanlık, rutubetli, çok bağırışlı, çok nefessiz,
insanların
sadece kendi seslerini duyduklarını anladığımda
sustum
