"Öyle yorgunum ki...
Elimde bir kesekâğıdı dut kurusu, atlıkarıncadaki kahkahaların, şekilsiz balonların, hediyelik oyuncakların arasından geçiyorum. Niyetim kalabalığa karışmak aslında, ama bir yere gidebildiğim yok. Kaç saattir yürüyorum, daha çocukluğumdan çıkamadım... Çünkü yürüyen sadece ayaklarım...
Yapı Kredi Yayınları 1. baskı: İstanbul, Nisan 2008 "Tutanak" ÖyküsündenKitabı okudu
Sustun dedi.
Sophie, Sadece yorgunum diye cevap verdi.Ve şiir.Bilmiyorum.
Sayfa 339Kitabı okudu
“Kendinize en yakın bildiğiniz, yardım beklediğiniz insanlardan sadece kötülük gördünüz.”
Orada oturan iki insanı sevmediğinizi gördünüz mü şimdi? Sokakta görseniz tanımazdınız onları. Çünkü onlar, sizin için birer simge sadece. Şu anda duygulanışınızın nedeni onlar değil. Siz insanın gençliğine, erkeğin ve kadının aşkına, insan sesine duygulanıyordunuz.
Yorgunum, hiçbir şey düşünemiyorum, sadece yüzümü kucağına koymak, ellerini başımda hissetmek ve sonsuza kadar öyle kalmak istiyorum.
Sadece biraz yorgunum, kendime böyle diyorum, gündelik dertlerin altında herkesten fazla eziliyor olabileceğimi düşünmek beni korkutuyor.
Sayfa 32Kitabı okudu
