Bu çağdan nasıl başını alıp gidebilir insan?
Omuzlarımızdan aşağısı yok artık
Şerbet niyetine içirdikleri kanda yüzüyoruz
Uykumuz ağır ve yorgunuz
Bütün ekonomik sancıların arasında bir şey
İllet mi desem adına ya da kıymık uykumu kaçıran
Sadece bana değil bu, dünyaya bedel bir dert
Geriye dönmek istiyorum kocaman adımlarla
Ben göğsümdeki ağrının ihtiyarı oldum..
Çocuklarımın yarınlarının korkusu..
Cesaret madalyam kırıkmış!
Günlerce yazsam da boş mu!
Boynumdan aşağısı kan….
Bir imparatorluğun tasfiyesinden doğduk. Bu imparatorluk eski bir çiftçi imparatorluğuydu. Hâlâ onun iktisadî şartları içinde bocalıyoruz. Nüfusumuzun yarısından fazlası istihsale açılmamış. Müstahsil olan da faydalı şekilde yapamıyor. Sadece çalışıyor, emek sarf ediyor. Fakat insan beyhude çalışırsa çabuk yorulur. Bakın, hepimiz yorgunuz! Ne insan, ne toprak geniş mânasında ekonomimize, hayatımıza girmiş. Münferit teşebbüslerin ötesine bir türlü geçemiyoruz. Bugünün çalışması yarının hızını arttırabilmelidir
Ah, bırak yas tutmayı," dedi adam,
"yorgunuz diye, çünkü başka aşklar bekliyor bizi;
Nefret ve aşk sürer kaygısız saatler boyu
Sonsuzluk uzanıyor önümüzde; aşktır ruhlarımız
Ve süregelen bir ayrılış."
-W. B. Yeats
Lütfen sonuna kadar okuyun, kısa zaten.
Bugün bir konuya değinmek istiyorum. Türkiye'deki eğitim sistemi hakkında.
Öğrencinin devamsızlık hakkı 5 (bazı yerlerde 10 gün diyor ama yine de az bence) günü geçince belge alınmıyor. Yıl içindeki hastalanma sayısını göz önünde bulundurursak 5 gün az değil mi sizce de?
Liselerde 9-10.
Yaşadığımız şeylerden çok, yaşayamadıklarımızdan dolayı yorgunuz. Birikmiş hayaller, dile gelmeyen kelimeler ve boğazımıza kadar kalabalık bir yalnızlık ile doluyuz. Günü geçmiş sevdaların yabancısı, yitirilmiş kalplerin koruyuz. Dünyanın içinde kendi dünyamızı bulamadığımız için yolcuyuz biz.
Sadece yolcu...