Öncelikle kitabımızın konusundan bahsedelim . Birce, Çiçek, Bensu ve Julide kaldıkları yurttan kovulduktan sonra mecburen bir eve çıkmak zorunda kalırlar. Birbirlerinden farklı 4 tane kızın aynı evdeki maceralarını ve aşk hayatlarını okuyoruz.
Ben kitaba beklentisiz bir şekilde sadece kafamı dağıtsın diye başladım. Okudukça kitabın sadece çerezlik bir kitap olmadığını gördüm. Öncelikle kitaptaki herkes farklı bir karakterde ve kimse birbirini değiştirmeye çalışmıyor. Kimse kimliğini değiştirmiyor sadece anlayış gösteriyorlar. Arkadaşlık ilişkiside aşk ilişkiside yavaş yavaş temeli oluşturularak işlenmiş. Zamanla aralarındaki o bağ daha da güçleniyor. Ayrıca Asperger sendromundan bahsedilmesi ve Birce'nin bu duruma karşı yaklaşımı çok güzel. Barış'ın bazı hareketlerinin sebebini sonradan anlıyoruz. Julide' nin yumuşayışını, Çiçek'in sınırlarını aşmayı başlamasını, Bensu'nun evin bir nevi ablası olmasını okuyoruz ve bunlar çok güzel bir şekilde verilmiş. Dinazorlar hakkında baya bir bilgi verilmiş. Yazar bunun araştırmasını düzgün bir şekilde yapmış. Aslında 4 tane kızın ayakları üstünde durmasını okuyoruz.
Kitapta beğenmediğim kısım ise Çiçek ile Mecnun'u daha çok okumak isterdim ve Julide'nin değişimini çok sevmiştim keşke daha fazla okuyabilseydik. Bensu'yu da biraz daha okumak isterdim.
