"... Aslında insanlar hayatta kalmaya devam edemedikleri için ölürler..."
Nizar Kabbani
"Kalpte olan her şey söze dökülemez,
Tanrı o yüzden bakışları, gözyaşını, soğuk gülüşleri, uzun uykuları ve titreyen elleri yarattı."
"Tümünden kurtulmalıyım. Her şeyi unutmalıyım. Unuta unuta yenileneceğim. Bildiklerimi yok edeceğim. Cahilleşmeliyim. Sil baştan başlamalıyım. Başlangıçta korkuyordum. Her seyi unutmak, ölüm gibi geliyordu.
Oysa ölüp ölüp dirilmek gerekiyormuş. Bırakmak, terk etmek, atmak...
Çekip gitmek, ardına bakmadan, geriye dönmeden uzaklaşmak, kendini her şeyden kaybetmek gerekiyormuş..."
"Başka yerde cennet cehennem aramanın ne anlamı var? Buradaydı. İçimizdeydi. Nereye gitsek onu da götürüyorduk. Kendisi cennet olan, gittiği yere huzur da taşıyordu..."
Gerçekten öyle midir efendim, her şey ya hakikaten ya bizzat veya sonuçları itibariyle güzel midir?
Sayfa 20Kitabı okuyor
Benim yârim al giyinmiş al üstüne...
Sayfa 133 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Sevincine diyecek yoktu. Kalbi kuş kalbi gibi hafifledi. Gözleri ay gibi parladı...
Sayfa 127 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Gül Aslı'm gül bahçesinde
Gezer divane divane
Kan bürümüş âhu gözün
Süzer divane divane
Sayfa 126 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Kaşları benzer kemane
Eyledi beni divane
Zülfün dökünmüş bir yana
Çözer divane divane
Sayfa 126 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Kerem'dir aşkıyla yanan
Olmuşuz dillere destan
Gamzesi katlime ferman
Yazar divane divane
Sayfa 126 - Timaş YayınlarıKitabı okudu