"Romanlar dünyanın özünü bilmek, kendimi insan olarak geliştirmek, ruhumu şekillendirmek için de, rüya görür gibi, her şeyi unuturak okurdum."
Roman okumak, bütün bir manzarayi mantikla yargilamaktan cok, manzaranin her kösesini, her kisisini, her rengini hissetme isidir.
Sayfa:131
Sayfa 131Kitabı okudu
Roman yazmak kelimelerle resim yapmak, roman okumak da başkalarının kelimeleriyle kafamızda resimler canlandırmaktir.
Sayfa 72 - İletişimKitabı okudu
Roman okumanın temel zevklerinden biri, tıpkı trende roman okuyan Anna Karenina'nin yaptığı gibi, kendi hayatımızla başkalarının hayatını kıyaslamaktir.
Sayfa 40 - İletişimKitabı okudu
Şekil şartlarına tabi yürekli insanlar.
1970’lerin ortasında, Ahmet Hamdi Tanpınar ve Oğuz Atay gibi romancılar “düşünceli” oldukları için de severdim. Bu yazarların yalnız anlattıkları insan deneyimi ile değil, anlatım yollar ile de aşırı dertlendiklerini gördükçe memnun olurdum. Konu, modem Türkiye ya da İstanbul’da hayat olduğu kadar; bu hayatı en uygun nasıl dile getirebileceğimizdi.
Sayfa 17 - Yapı Kredi Yayınları
Schiller “İki türlü insan tipi vardır,” derken, Alman edebiyatı tarihçilerine göre, “Goethe gibi saf olanlar ve benim gibi düşünceli olanlar!” da demek istemektedir. Schiller, Goethe’nin yalnız şair olarak değil, insan olarak da rahatlığına, doğallığına, bencilliğine, kendine güvenine, aristokrat ruhuna, büyük parlak düşünceleri zahmetsizce bulup söyleyivermesine, kendisi olabilmesine, basitliğine, alçakgönüllülüğüne ve dehasına ve bütün bunları tıpkı bir çocuk gibi hiç fark etmemesine imreniyordu.
Sayfa 16 - Yapı Kredi Yayınları