Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Judith McNaught sever bi okur olarak söyleyebilirim ki bu çok daha dolu, çok daha etkileyici bir roman. romanda bi sonraki sahne pek de tahmin ettiğiniz gibi çıkmıyor, üstelik salt aşk hikayesi halinde de gitmiyor. daha edebi bi tarz da yazılmış olmasıkeyfi artırıyor. Kendime yeni bi Yazar buldum ...
Güney ile Tahir’in nefes kesen aşkının sizi esir almasına hazır olun…
Güney; beyaza yakın sarı saçlı, mavi gözlü, çevresine huzur yayan genç ve güzel Güney... Kardeş acısıyla başetmeye çalışırken bir anda tanıdığı Tahir'ler yüzünden hayatı karmakarışık olan Güney... Tahir'lerden biri kardeşinin katili olduğunu düşündüğü ve intikam almak istediği
Yemin tüm bitirmeme çabalarıma rağmen, kendime günlük okuma limiti koymama rağmen yine de bitti… Bitti ama ağzımda harika bir tat, yüzümde bir gülümseme bırakarak bitti.
Karahan Afrika’da yaşadığı olaylar sebebiyle granitten bir kalbe, gülmeyi bilmeyen bir yüze sahip esmer, uzun boylu, kara kaş kara göz bir FMArsal yakışıklısı… Tuğçe zengin bir
Distopik klasik eserlerden, durum-atmosfer romanı. Romanın rengi, duygusu roman ilerledikçe, ayrıntılarla zenginleştikçe ortaya çıkıyor. Özellikle kişilerin televizyonlarla iletişim kurdukları tasvir en çok aklımda kalan sahne.
Kitabın yazar tarafından yazılmış önsözü çok keyifli. Önsöze göre, yazar kütüphaneden mezun olmuş. Bu çok sevimli gelmişti bana.
Yazar Mevlana ve Şems arasında yaşanan olayları kendi yorumunu katarak, onların dilinden yeniden yazmış. Bildiğiniz ılımlı islam hatta dinler arası diyalog yardımcı kitabı diyebiliriz. Daha da can sıkıcı olan bir sahne var ki, Şems ve karısı arasında geçen akıllara zarar bir tablo oluşturmuş. Hayır işin kötüsü okur bunu gerçek zannediyor. İşin içine gizem ve sürükleyicilik de katınca olmuş size birilerinin göklere çıkardığı bir kitap. Eleştirilecek kısımlar bunlarla da sınırlı değil üstelik. Şems'in üzerinde uzun uzun düşündüğü tekrar tekrar gözden geçirip oluşturduğu 40 kuralını, yazar kendine veya birilerinin buyruğuna göre açıklamış. Araştırma zahmetine girmeyen veya işine öyle gelen kitle de kitabın verdiğini gerçek diye kabullenip oturmuş.. Arkadaşlar tasavvuf öyle kolay bir ilim değildir. Alimlerimiz ömürlerini vermişler. Türkçe'yi bile doğru düzgün kullanamayan yazarların (!) uyduruk senaryolarına alet olmamalı. Oluyursa da kendi yorumları katılmayan aktarılması gerektiğini düşünüyorum. Bu tür kitapların da maksatlı yazıldığını da bu düşünceme eklemek istiyorum. Sıfır puan olmadığı için bir puanla yorumumu bitiriyorum.
Emile Zola'nın bir solukta okuduğum Germinal'den sonra hayal kırıklığı yaratan bir romanı Nana.Oysa Nana klasikler arasından Germinal'den daha meşhur.Meşhurluğu herhalde erotizmden kaynaklanıyor.Erotizmi geçtim,150.sayfaya kadar 3 sahne yaşanıyor..50 sayfa bir tiyatro-opera sahnesi,50 sayfa yemek planlaması,50 sayfa yemek..150 sayfaya kadar geçen 150 isim ve herbiri biri romanda arada bir geçen karakterler.Fransanın sosyal yapısının eleştrisi yaptığı söyleniyor..Bence eleştri falan yok.Tamamen bir fahişe kadın ve etrafında onunla yatmaya çalışan 10'larca erkek arasında geçiyor. Eleştri için zıtlıkların bir arada gösterilmesi gerekir.Doğrusu zevk alarak okuduğumu söyleyemem.Germinal ile başlayan Emile Zola hayranlığım Nana ile söndü.
