Sayın 
Hakan Günday ‘ın okuduğum ikinci kitabı. Daha önce 
Az ‘ı okumuştum. Daha filmini izlemiştim ve tabi ki şahsiyet dizisini izledim. O kadar büyük bir merakla başladım ki kitaba adeta beni içine çekti. 2 günde hemen bitti.
Öncelikle hikaye çok sağlamdı ve bildiğimiz gibi yazar muhalif ama her kesime karşı her ülkeye karşı her şeye karşı bir muhalefet vardı bu kez. Ülkelerin kirli geçmişleriyle ilgili bu kadar çok şeyi nerden biliyor veya ben neden bilmiyorum diye sorguladım kendimi. Yalnız kitabın özellikle yarısından sonraki bölümde özellikle çok fazla kendi fikirlerini dile getirmiş artık roman roman değil sanki bir hırsla yazılmış deneme yazıları gibiydi. Birçok cümlesine, birçok tespitine katılmakla beraber bunları çok fazla gözümüze sokmaya çalıştığını düşünüyorum. Kitap bir distopya örneği ve kendince bir ütopyaya dönüşerek bitiyor. Aslında kitabın sonu sanki aceleye gelmiş çalakalem yazılmış ve bitmiş gibi bir his de bıraktı.
Ayrıca söylemeden asla geçmek istemiyorum. Kitabın içinde geçen “Ermenileri katleden Türkler” gibi saçma sapan bir söz beni çok rahatsız etti. Kökü bu topraklar olan ve yine bu topraklarda yaşayan insanlara yazan bir kalemin bu sözleri söylemesi beni çok yaralıyor. (Diğeri de Sayın 
Orhan Pamuk ) Tarihçiler aksini söylerken siz bu sözleri neden sarf edersiniz anlamış değilim. Her neyse Sayın Günday’a küsmedim mutlaka diğer kitaplarını da okuyacağım.
