"Ne güzel olurdu, değil mi? Yanlış bildiğimiz her şeyi unutsak, sadece doğrular kalsa."
🎬Şahsiyet, Haluk Bilginer
9 yaşındayım yıl 1961 annem benim doğum günüm için pasta yapmış. İlk defa o zaman mum üfleyip bir dilek tuttum. Dileğim de şu: o sıralar Yuri Gagarin uzaya çıkan ilk insan olacak. Ben de dedim ki ne olur beni de yanına alsın. O kadar inandım ki dileğimin gerçekleşeceğine, ben bir çanta yapıp beklemeye başladım. Güya Sovyet elçiliğinden gelip alacaklar beni ama sağdan soldan duyuyorum onlar komünist diye. Diyorlar ki amaaan komünist onlar. Olsun diyorum ben de komünist olurum. O sıralarda bizim giriş katında üniversite öğrencileri oturuyor. Annem onlara da komünist diyor. Biliyorum bunlar bizim kömürlükte kitap saklıyor. ben gittim yürüttüm bir tane.
Nazım Hikmet Ran'in şiirleri. En kısasını buldum ezberledim. dedim ki şimdi Ruslar gelirse ben bu şiiri okurum onlara. onlarda derki tamam bu da bizden götürürler beni.
Neyse tarih 12 nisan uzay mekiği fırlatılacak Vostok 1 Ama hala gelen giden yok. ben diyorum unuttular herhalde beni. Mekik fırlatıldı. Herkes dua ediyor mekik atmosferi geçsin uzaya çıksın diye. Bir ben diyorum ki yarı yolda dursun dönsün beni alsın. Belki birde Amerikalılar Vostok'un uzaya çıkmaması için dua ediyordu. Neyse. Bütün gün radyonun başında içimden o şiiri okudum.
Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz,
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı’nda,
Budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
Ne zaman bu şiiri okusam uzaya gitmiş kadar olurum. 65 yaşıma geldim. geçen doğum günümde yine bir dilek tuttum çocuk gibi. Yine imkansız bir dilek tabi. Ne diledim biliyor musunuz?
İyi bir insan olmayı.
Şahsiyet /Haluk Bilginer
