Özlemekten gebericem şimdi
"Geliyorum!" J. Nihayet.
"Gelmiyor" diye bağırıyor Warner. "Çek git."
"Hiçbir yere gitmeyeceğim" diye bağırıyorum. "Juliette'le konuşmak istiyorum. Ella'yla. Jella'yla. Jello'yla. Her neyse işte."
"Ella, aşkım, lütfen... İzin ver onu geberteyim."
J'nin güldüğünü duyuyorum ve aslında bu iyi bir şey, çünkü Warner'ın şaka yaptığını düşünüyor.
Öte yandan ben... Şakası olmadığını adım gibi biliyorum.
Sayfa 45 - J-Aaron-KenjiKitabı okudu
Bu İşin Şakası-Mecazı Yok
Öfkelenilen birine "O... çocuğu" diye hakaret etmek çok yaygın. Oysa bu ifade, Allah'ın gazabını gerektirebilecek kadar ağır. Eğer atıf yaptığınız anne gerçekten o... değilse, o zaman aşağıdaki ayet devreye giriyor. Ağız alışkanlığı bile olsa, Allah'ın şakası yok:
"Namuslu, kötülüklerden habersiz mümin kadınlara zina isnadında bulunanlar, dünya ve ahirette lânetlenmişlerdir. Onlar için çok büyük bir azap vardır." (Nûr.23)
Dil åfettir. Sakınabilenlere ne mutlu...
Fransızlarla yakın ilişkisi olan tüccarlar da İttihatçıların şakası olmadığını net olarak aktarmıştı.
Can kırıkları...
Camın şakası olmaz. Kırarsanız, sizin de canınız yanar. Boşuna camla can sözcükleri birbirine bu kadar benzemez.
Sayfa 154 - Ayrıntı Yayınları / Üçüncü Basım: 2022 / Kapak Resmi: Henri Matisse'e ait "Jeune fille aux anémones sur fond violet" isimli tablosuKitabı okudu
Gerçekten alışkanlık pek yaman bir hocadır ve hiç şakası yoktur. Yavaş yavaş, sinsi sinsi içimize ilk adımını atar; başlangıçta kuzu gibi sevimli,alçakgönüllüdür; ama zamanla oraya yerleşip kökleşti mi, öyle azılı, öyle amansız bir yüz takınır ki kendisine, gözlerimizi bile kaldırmaya izin vermez...
HK
İşi ehline vermek genel geçer bir kural ve tartışmaya gerek yok
Sadece
Otorite nasıl işleri
Konuşacak olursak
Görev adamı olmak bir şey
İdareci olmak bir şey
En gamsız olanların bile yüreklerinde duygusuz olmayan noktalar bulunur. Yaşam ve ölümün birbiriyle aynı şakalar olduğunu düşünenler için bile şakası yapılamayacak konular vardır.
Sayfa 9 - Maviçatı YayınlarıKitabı okudu
Bir Anne
Sakarya derneğinde o hengâme içerisinde oradan oraya koştururken yanıma "ufak tefek" bir kadın (Xetsiyapha Suna) yanaştı ve "Oktay, ne zaman gideceksiniz?" diye sordu. Ben de lafı hiç uzatmadan "İlk fırsatta." diye cevapladım. Kadın; "Gürbüz'ün valizini hazırladım, haberin olsun!" dediğinde ise şaşkına dönmüştüm, inanamadığımdan olsa gerek, yüzüne dikkatle baktım ama hiç mi hiç şakası yoktu. "Abla sen ne diyorsun? Gürbüz daha askerlik yapmamış, eline silah bile almamış, hangi savaşa, nereye gidecek?" cümleleri ağzımdan döküldüğünde aldığım cevapla nasıl sarsıldığımı, ancak bir o kadar da gururlandığımı anlatamam.
"Havalar iyiyken orada devletin bursuyla okumak güzeldi! Şimdi de gidecek! Ben oğlum mutlaka savaşacak demiyorum ama iyi günde nasıl orada bulunduysa, kötü günde de halkının arasında olacak! Oradakilere ne olursa ona da o olur, ölürlerse ölür, kalırlarsa kalır! Aksi taktirde bir daha rüyasında bile Abhazya'ya gitmesine izin vermem, zaten ben izin versem de utanmadan nasıl gidecek!"
Sayfa 54 - Apra YayıncılıkKitabı okudu
Söz konusu vücudunuzun çıkarları olduğunda OSS'nin şakası ve tahammülü yoktur. Hatta OSS o kadar obsesiftir ki siz hiçbir şey yememiş olsanız da kusan birini gördüğünüzde ya da duyduğunuzda bile sizin kusmanızı sağlayabilir. Çünkü yakınlarınızdaki biri kusuyorsa muhtemelen yediği bir şey dokunmuştur. O kişinin yakınlarında olduğunuza göre aynı şeyi yemiş olma ihtimaliniz olabilir. Bu kadarlık bir ihtimal bile OSS için yeterlidir.
