uraz.

uraz.
@saldorev
“nosce te ipsum”
“Köle oluruz sonunda, kendi yarattığımız yaratıklara.”
Reklam
“Ne zaman seni düşünsem, Bir ceylan su içmeye iner, Çayırları büyürken görürüm. Her akşam seninle, Yeşil bir zeytin tanesi, Bir parça mavi deniz, Alır beni. Seni düşündükçe, Gül dikiyorum elimin değdiği yere. Atlara su veriyorum, Daha bir seviyorum dağları.” İlhan Berk
“Tamir edilebilir,” dedi. “Bazı şeyler edilmez, bazı hasarların geri dönüşü yoktur.”

Reader Follow Recommendations

See All
Bazen hayat dersinin acımasızca verildiği, ama o dersi cesaretle dinlemiş biri olarak; seni gerçekten sevmiş, ama kendinden ölesiye, aşkından bile nefret edecek kadar nefret eden biri olarak; seni kendinden uzaklaştıran, ama senden sonsuza kadar ayrılmamanın özlemini çeken biri olarak; seni unutmaktan daha değerli bir umudu, unutulmaktan daha büyük bir korkusu olmayan biri olarak düşün beni.
Gece uyumayıp sabaha karşı uykum gelince.
Sabahların utanması yoktur. Çeşit çeşit üzücü anı aklıma düşer, katlanılamaz bir hâl alır. Hiç sevmem, hiç hem de! Sabahları en çirkin hâlimleyimdir. İki bacağım da yorgunluktan bitkin, daha şimdiden hiçbir sey vapmak istemiyorum. Uykumu alamadığımdan mı acaba? İnsanların en zinde olduğu vaktin sabah olduğu da bir yalan. Sabahlar gridir Her zaman öyledirler. En boş şeydir. Ben sabah yer yatağının içerisinde, her zaman karamsar olurum. Gerçekten berbat. Bir sürü çirkin pişmanlık... Hepsi bir anda üşüşerek yüreğimi doldurur, ben de acıdan kıvranıveririm. Sabahlar eziyettir.
Reklam
Reklam