“ne olduysa hayırlısı için oldu. ne oluyorsa hayırlısı için oluyor.
ne kaybettin ki ağlıyorsun? ne getirdin ki kaybettin? ne yarattın ki yok oldu?
ne aldıysan buradaydı. ne verdiysen buradaydı.
sana bugün ait olan dün başkasına aitti. yarın da bir başkasına ait olacak.
o zaman ne için boşuna üzülüyorsun?”
Korku cezadan çok daha beterdir, çünkü ceza bellidir, ağır da olsa, hafif de, hiçbir zaman belirsizliğin dehşeti kadar, o sonsuz gerilimin ürkünçlüğü kadar kötü değildir.