"Dünyadasın.Bunun tedavisi yok."(Samuel Beckett)
Estragon: İnsan bildiği sürece.
Vladimir: Uygun anı bekleyebilir.
Estragon: Ne umacağını bilir.
Vladimir: Meraka gerek kalmaz.
Estragon: Yalnızca beklenir.
Vladimir: Alışığız buna.
e-kitap olarak okuyorum.Kitabı okuyor
Böylece yine ve yine. Ve sabır ta ki tek gerçek sonuna kadar zamanın ve acının ve benliğin ve ikinci benlik kendisinin.
Sayfa 54Kitabı okudu
Herşey ölü sakinliğinde. Yakut dudaklar gülümsemene karşılık vermiyor.
Sayfa 43Kitabı okudu
Günden güne. Aynı yol. Artık başka yol yokmuş gibi. Senin için artık başkası yok. Eskiden hiç duraklamazdın tahminini yapmak dışında. Yeni hiçbir şeyden ileri yürüyecek şekilde.
Sayfa 38Kitabı okudu
"Yeryüzünün gözyaşları hep sabit kalır. Biri ağlamaya başlamışsa, başka bir yerde bir başkasının gözyaşları dinmiştir. Aynı şey gülmek için de geçerlidir."
e-kitap olarak okuyorum.Kitabı okuyor
Hayal öldü, buna şimdi eski aklın hatırı için basit iççekiş sesi içinde dile getirilmiş hüznü ekle
Sayfa 32Kitabı okudu
Uyku eğer iblislerle sürdürülürse ışıkta ve karanlıkta uyanmayı eğer buna devam edilirse belli belirsiz tatlı ferahlama yaparak ve yine onu istemek ve gitmek yine bir ahmaklık yine boş yere direnilecek.
Sayfa 31Kitabı okudu
O burada değil, ses yok, Hayal öldü, açık gözler etkilenmemiş.
Sayfa 21Kitabı okudu
"Samuel Beckett'in dediği gibi; 'Dünyadasın. Bunun tedavisi yok."
Sayfa 307Kitabı okuyor
Thries kehaneti Delfi kehanetiyle aşık atacak türden değildi, çözümlerden ve kehanetlerden ziyade öngörülerde bulunuyordu. "Arılar Hermes'in yaratıklarıdır, onlardan öğreneceklerimiz var. Her şey, balımızı yapacağımız birer çiçektir," dedi Beckett.
Sayfa 38Kitabı okuyor
"Arıların düzeyine erişmeliyiz. Simyacı olup kendi balımızı yapmalıyız."
Beckett bana arı kadınlardan, Thries kehaneti rahibelerinden söz etti (onların efendisi, hırsızların, yolcuların, tanrıların habercilerinin tanrısı olan ve canlıları cehenneme götüren Hermes'ti).
Sayfa 39Kitabı okuyor
Hapishane sadece hareket özgürlüğünün ortadan kaldırılması değildir, atmosfer basıncında ve havanın bileşiminde de bir değişimdir. Sanki duvarlar sizi ku- şatmakla yetinmiyor da derinizi ve düşüncenizi eziyor gibi. İnsan hem patlama noktasında olduğunu, hem de patlayacak yerinin olmadığını hisseder.
Sayfa 32Kitabı okuyor
Homeros'un hayatını hiç bilmiyoruz, Cervantes'in, Shakespeare'in ve Molière'inki hakkında da pek bir şey bilmiyoruz, ama bu durum bu yazarların evrensel olmasını ve üzerlerine kitaplar yazılmasını engellemiyor. Kişisel yaşama fazla değer veriliyor.
Sayfa 19Kitabı okuyor