Sanki sol kaburgamın altında bir yerde bir ip varmış da bu ip senin sol kaburgana sımsıkı bir kördüğüme bağlanmış. Öyle sanıyorum ki aramızda dağlar, denizler girse bizi birbirimize bağlayan bu ip kopacak. O zaman da için için kanlarım akacakmış gibi bir kuruntuya kapılıyorum. Sana gelince... Sen hemen unutursun beni!
Sayfa 353 - Can Yayınları
Abdullah b. Abbas (ra) bir nasihatinde şöyle der:
"Seni ilgilendirmeyen şeyleri konuşma, seni ilgilendiren birçok konuda da konuşma! Ta ki yeri gelince, söz sana gelince konuş. "
Sana gelince Ölüm , sen acı kucaklayışı faniliğin, ..
Sana gelince Hayat, sanırım birçok ölümün artakalanısın,
(Kuşku yok, daha önce on binlerce kere öldüm.)
Son
Sayfa 114 - Türkiye iş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Kalbim uydu anteni gibi sana çevrili
Senden sinyal gelince netleşiyor
Şimdi sana her şeyi yazılı olarak açıklamaya çalışırken eminim bazı şeyler eksik kalacak, çünki yazmaya başladığım anda sonuçları gözümün önüne gelince senden çekiniyorum.
Resulullah (sav) sahabi İbn-i Mes' ud dan
Kendisine Kur'an okumasını istemiş onun: O sana indirildiği halde benmi okuyacağım demesi?üzerine: evvet onu başkasından dinlemek hoşuma gidiyor buyurmuştur İbn-i Mesud bundan sonrasını şöyle anlatıyor:Nisa suresini okudum ( 41 ayette) gelince Resulullah sav şimdilik yeter "dedi bir de baktım ki gözlerinden yaşlar boşalıyor
Sayfa 55Kitabı okuyor
Çocuklar genellikle anlaşıldığını bildiği, kendini güvende hissettiği, duygusal yoğunluğunun sağaltılabileceği ortamlarda gözyaşlarını serbest bırakırlar. Bu özelliklerin sağlayan yer ise, anne yanıdır. Gün boyu okulda, arkadaşlarının yanında, hatta babasıyla birlikte iken biriken stresini baskılayan çocuk, annesinin yanında ( yani güvenli alanın) yanına geldiğinde sudan sebeplerle ağlamaya başlar. Dıştan bakan insanlar "Benimleyken hiç ağlamıyor", " Ay sana gelince hemen şımarıyor" gibi cümleler kuruyor olsa da, işin aslı bu değildir. İşin aslı, bir yetişkini kendini yanında güvende hissettiği dostunun omzunda ağlayabilmesi gibi, çocuğun da bu duygusallaşalım için en güvendiği kişiyi bekliyor olmasıdır.
Aklı olan kimse, hergün, sabâh nemâzından sonra, hâtırına hiçbirşey getirmeyip, ortağı olan nefsine demelidir ki: (Benim sermâyem, yalnız ömrümdür. Başka birşeyim yokdur. Bu sermâye, o kadar kıymetlidir ki, her çıkan nefes, hiçbir şeyle tekrâr ele geçemez ve nefesler sayılıdır, azalmakdadır. Ömr bitince, ticâret sona erer. Ticârete sarılalım ki, vaktimiz azdır ve âhıret uzun ise de; orada ticâret ve kâr olmaz. Bu dünyâ günleri, o kadar kıymetlidir ki, ecel gelince, bir gün izn istenir, fekat ele geçmez. Bugün, bu ni’met elimizdedir. Aman nefsim, çok dikkat et de, bu büyük sermâyeyi elden kaçırma! Sonra ağlamak, sızlamak, fâide vermez. Bugün, ecelin geldiğini, dahâ bir gün müsâ’ade etmeleri için, yalvardığını, sızladığını ve sana, bir gün bağışladıklarını ve şimdi, o günde bulunduğunu farz et! O hâlde, bu günü elden kaçırmakdan, bununla, se’âdete kavuşmamakdan dahâ büyük ziyân olur mu?
Yarın ölecekmiş gibi, dilini, gözlerini ve yedi a’zânı harâmdan koru!)
Sayfa 65Kitabı okuyor
Şu bana ettiğin cevr ile zârı
Hep sana yaptığım arz-ı niyazı
Hatıra gelince yâr bazı bazı
Ağla gözyaşıyla yaz bana gönder
Evvelâ, zatıyle de evliyadan olduğu zannı beslenen Hoca hakkında, onun ilk oluş hesabını veren rivayeti kaydedelim:
Nasreddin Hoca, çocukluğunda birkaç arkadaşıyle beraber evliyadan bir zatın talebesidir. Hocalarına bir tepsi baklava hediye ediliyor ve çocuklar hocalarının bulunmadığı bir ânı fırsat bilerek baklavayı yiyorlar. Hoca gelip de tepsinin bomboş olduğunu görünce talebelerinden herbirine neler yaptığını soruyor. Kimi "raftan indirdim", kimi "kestim", kimi "dağıttım" veya "kaşıkladım" gibi cevaplar veriyor. Sıra Nasreddin'e gelince, cevabı:
-Ben bir şeye karışmadım; sadece uzaktan güldüm! Oluyor.
O zaman, talebelerinden herbirinin baklava mevzuundaki fiiline göre dua eden Hoca, Nasreddin hakkında da şu dilekte bulunuyor:
-Sana da dünya âlem gülsün.
Ve işte Nasreddin Hoca, böylece, bir velî duası neticesinde yetişiyor.
Sayfa 10Kitabı okudu
