Kaybettiğin şeyin yası, içindeki aynayı yükseltir,
Ta oraya, o geldiğin, cesurca geldiğin yere kadar
En kötüyü bekleyerek bakar ve yerine
Hep görmek istediğin, o neşeli yüzü görürsün
Ellerin açılır ve kapanır, açılır ve kapanır
Eğer sadece bir yumruk olsa ya da hep açık kalsa
Felç olurdun
En derin var olma halin, bu her bir kasılma
Ve genişlemenin içinde
İkisi de bir kuşun kanatları gibi muhteşem bir uyum ve dengede...
"İnsan bir konukevi gibidir
Her sabah yeni biri gelir
Gelen bazen bir sevinç, bir üzüntü beklenmedik
Ne kadar kalabalık olsa da kederler
Her konuğa saygıyla davran
Minnet duy kim gelirse gelsin
Çünkü her biri, gönderilmiş bir rehber sana ta öteden."
