Çocukluğumun ok ve yayı ile
kadim bahçelerin yollarında, ıslanmış ağaç kümeleri arasında,
bir serçenin göğsünü nişan almıştım ki sana aşık oldum..
Serçe omzuma kondu
ve ben mahir bir avcı oldum.
Ondan sonra asla bir kuşu avlamaya çıkmadım..
ne zaman özlesem şarkı söyledim
kuş gelir, kuş konar
kuşu koklarım, öperim ve özgür bırakırım
ve bir başka avcıya av olunca çocukluğumu görürüm...
Yağmur yağmış ağaç kümeleri arasında
saman, çiçek ve kuşun şarkısıyla
kendine kıvrılır ve ağlar;
Ey şarkı! seni nasıl seviyorum..
Sana seni seviyorum gibi cümleler kurmayacağım. Beraber saçlarımızın beyazlamasını diliyorum diyeceğim mesela. Ama bunu da dilerken sadece böyle değil. Detay vermeyi sen öğrettin bana. Hatalarımızı kabul ederek. Şüphesiz ve mutlak bi birliktelikte. Biz birbirimizin sustuklarından anlamayacak iki insan değiliz. Gönül kırmadan. Üzmeden. Üzülmeden.
Aysel git başımdan ben sana göre değilim, ölümüm birden olacak seziyorum, hem kötüyüm, karanlığım biraz, çirkinim.
Aysel git başımdan seni seviyorum...
| 
Attila İlhan
aysel git başımdan, attilâ ilhan.
aysel git başımdan ben sana göre değilim.
ölümüm birden olacak seziyorum.
hem kötüyüm, karanlığım biraz, çirkinim.
aysel git başımdan istemiyorum.
benim yağmurumda gezinemezsin üşürsün.
dağıtır gecelerim sarışınlığını.
uykularımı uyusan nasıl korkarsın,
hiçbir dakikamı yaşayamazsın.
aysel git başımdan ben sana göre değilim.
benim için kirletme
