Yaşıyorum öylesine;
Sorma gülüm sorma
Bir garip haldeyim işte
Gitmeseydin diyorum gitmeseydin
Beni böyle bırakıp da yıkıp da
Sensiz kala kaldım ortalıkta
Tadı tuzu yok hayatın
Ortalık yangın yeri, ortalık toz duman
Umutlarım, sıfırın altında Erzurum
Gönlüm talan, gönlüm viran
Yaşıyorum öylesine
Yüreğin feryadını dile getir
Yanık türkülerde ara sevdaları
Cevabın güzelliği mest etti...
"Peygamber Efendimiz (s.a.v), İmam Ali'ye (a.s) sorar:
-Ya Ali! Allah'ı, seviyor musun?
-Evet ya Resûlullah.
-Peki, Beni seviyor musun?
-Evet, ya Resûlullah.
-Peki, eşini seviyor musun?
-Evet, ya Resûlullah.
-Peki, çocuklarını seviyor musun?
-Evet, ya Resûlullah.
-Peki, bunların hepsini bir kalpte nasıl topluyorsun?
Hz. Ali (a.s) bu beklemediği son soru karşısında şaşırdı ve cevap veremedi. Bunu düşünmem gerek, deyip oradan ayrıldı.
Hz. Ali (a.s) düşünceli bir şekilde dolaşırken eşi Hz. Fatıma annemiz durumu fark edip, "Nedir bu hal, ya Ali?" der ve ekler, "Eğer bu düşünceli halin, dünyevi kaygılardan dolayı ise sana yakışmaz, bırak gitsin. Yok, bu halin Rahmani kaygılardan dolayı ise anlat birlikte çözüm bulmaya çalışalım" der.
Hz. Ali (a.s), Efendimizle (s.a.v) geçen diyaloğu bir bir Hz. Fatıma'ya anlatır. Hz. Fatıma durumu öğrenince tebessüm eder ve Hz. Ali'ye der ki:
"Ya Ali, babama git ve de ki, kişi Allah'ı (c.c) aklıyla ve ruhuyla sever, Peygamberimizi (s.a.v) kalbiyle sever, eşini nefsiyle sever, çocuklarını ise şefkatiyle sever."
Hz. Ali, aldığı bu cevap karşısında memnun olur ve hemen Efendimizin yanına gelir. Hz. Fatıma annemizden öğrendiklerini, Efendimize anlatır.
Peygamber Efendimiz (s.a.v) cevabı alınca tebessüm eder ve der ki, "Ya Ali, bu Bana getirdiğin gül, nübüvvet ağacından koparılmıştır.."
Kendi kendime: "Başladığın işi yarıda bırakma iki gözüm, sana yakışmaz!" diyorum.
Sayfa 10Kitabı okudu
Vazgeçmek sana da, bana da yakışmaz.
" Senin neyin var?"
" Gördüğünüz gibi, Fyodor Naumoviç, öldüm ben.."
" Ne zaman?"
" Yarın akşam yemeğinden önce"
" Ne tuhaf şey! Neden ölmeden geldiniz? Yarın akşam yemeğinden sonra getirirlerdi sizi."
"Gördğünüz gibi Fyodor Naumoviç, kimsem yok benim, yalnızım. Beni buraya getirecek kimse olmaz. Komşular, Pafnutıç, dediler, sen önce git Fyodor Naumoviç'e, belgeni al çünkü yarın seninle uğraşacak zamanımız yok. Besbelli bir günden fazla yaşamazsın."
" Hmm pekala yarın tarihli bir belge vereyim sana. "
" Nasıl uygun görürseniz. Yeterli sigorta sandığına verecek bir belge olsun. İşler çok. Daha papaza gideceğim, yeni bir pantolon alacağım, bu pantolonla ölmek yakışmaz bana."
Can yayınları
