Uzun zamandır bana hak etmediğim davranışları sergileyen herkesi bir bir çıkarıyorum hayatımdan ve bundan en ufak bir pişmanlık hissetmiyorum.
Kıymetli değilsem, kıymetinizde yok gözümde.
Neyi ne kadar anlıyorsam o kadar veriyorum. Bir adım geliyorsanız bir adım gelirim dağ aşmam.
Eskisi kadar konuşasım yok, ne
hissettiğimden bahsedesim yok, hiç
kimseyi pek merak etmiyorum, hiçbir
hararetli konuşmayı dinleyemiyorum,
hiçbir şey ilgimi çekmiyor. Kendimle
yanlız kalmak iyi gelecek ama kendimi
de bulamıyorum...