Bahar gibi gelişinle çiçek açtırdığın
o Odun
gidişinle ayaza tutuldu
döktü tüm çiçeklerini
Bahara küstü
şimdi seneye dek sabretmedikçe
herkes onu odun sanacak
bilmeyecek ki çiçeklerini
bir asi soğuk rüzgar
aldı vurdu yerlere
Bir bahar bir yüreğe bir kere gelir
onda da o yüreği küstürmeye gör
Gülü korların üstüne atacak olsan, yandığını, kalan küllerininse gerçek olduğunu sanarsın. Ben sana gül sonsuzdur diyorum, değişen yalnızca görünüşüdür. Söyleyeceğim tek bir söz onu yeniden eskisi gibi görmen için yeterli olur.
Bunun hiç başına gelmeyeceğini, gelemeyeceğini, dünyada bunlardan hiçbirinin başına gelmeyeceği tek kişi olduğunu sanarsın; sonra tıpkı herkese olduğu gibi hepsi teker teker senin de başına gelmeye başlar.