Spoiler Uyarısı!
Öncelikle kitabı çok beğendim bence herkes bir kere bile olsa 
William Shakespeare okumalı özellikle de bu kitabı ayrı güzeldi.
Kitabın ana fikrini düşünecek olursak, kıskançlığın kötü bir şey olduğunu çıkarabiliriz.
Kitabın konusuna geçeyim ben şimdi.
Kitap, Othello adında bir beyin Desdemona'ya olan aşkını anlatıyor. Fakat bu aşk gerçek bir aşk değil. Çünkü Othello, Desdemona'ya inanmıyor. Ortada Desdemona'nın Othello'yu, Othello'nun yaveri olan Cassio ile aldattığı iftirası var. Bu iftirayı Othello'nun sancak çavuşu olan Iago adında biri ortaya atıyor. Othello ise buna inanıp Cassio'yu kıskanmaya başlıyor. Bu kıskançlık cinayete kadar gidiyor. Othello'nun karısına inanması gerekirdi. Fakat o inanmadı Iago'yu destekledi. Bu yüzden ortada gerçek bir aşk yok bence.
Kısacası kitap güzeldi herkesin okumasını tavsiye ediyorum. Buraya bir söz bırakarak gitmek istiyorum.
"Kıskançlık, ruhun çürümesidir."
Voltaire
