Kimse mükemmel değil. Kimse sandığı kadar diğerlerine üstün değil. Bunu bir anlasak, mantıkla değil yürekle anlasak, ne kibir kalır dilimizde, ne önyargı zihnimizde.
Sayfa 145
"Göz kapaklarımı ilk kez elleriyle kapadı. Bunu bir ölünün gözlerini kapar gibi yaptığını, tüm düşlerini kaybedişinin acısıyla yaptığını, düne kadar büyüyeceğini sandığı çocuğunun o an öldüğünü kayda geçirmek için yaptığını, bu kaydı içgüdüsel dürtülerle yaptığını, ne ben anladım, ne o anladı."
Ama Wells, çoktan dönüp diğer yöne doğru yürümeye başlamıştı bile. Octavia’nın peşinden koşuşturup, ona ilaç sandığı hakkında bir şeyler sorduğunu hayal meyal duydu ama Octavia’nın sesi, beynine sıçrayan kan tarafından bastırılmıştı. Kayıp ilaçları bulup bulmadıkları umurunda bile değildi. Kırık bir kalbi iyileştirecek kadar güçlü bir ilaç yoktu.
''Kimse sandığı kadar dayanıklı değildir. Herkes bir gün incinir.''
Gülse Birsel’den Çok Güzel Bir Yazı
Hep söylüyorum, biz çocukken midemiz bulanınca ekmek yedirirlerdi, grip “Yatınca geçer”di, başın ağrıyorsa “Çocukların başı ağrımaz” denirdi, uykun kaçıyorsa “Oyuncaklarını düşün, güzel rüyalar görürsün” şeklinde konu halledilirdi!
Okuma yazmayı öğrenemiyorsan ya, “Tembel”din ya “Yavaştan, sağlam sağlam