Doğanın çıkmayan tek lekesi insandır.
Bitkiler tıpkı insan onuruna benzerler. Yalnız bir kez yerinden sökebilirsin.
Sayfa 61Kitabı okudu
Anason bulutu, bahçeli meyhanede her masaya uğrayıp bir bir anı toplarken bir Kemal yudumlamış, bir Muhsin. Yan masalardan bozuk bir kahkaha duyulmuş, bir çift kanlı göz ötekiyle karşılaşmış, ortalık yerde kötü bir şiirin ezgisi yırtılmış, iki yanlış anlama olmuş, anlamı dışında tüketilmiş güzel bir sözcük ölü doğmuş, mesela kader, mesela keder..."
Sayfa 47Kitabı okudu
Göç demek, göç yolunun kendisi demekti. Hem terk etmek hem varmak hem de geri dönmek, hep aynı yolu denemekti.
En sevimsiz meleğimiz şeytanın bile dokunduğunda iyileştireceği bir yara vardır. Önemli olan yara ile şeytan arasındaki kavuşmanın esası.
Bazen köküne kadar acı çekmek gerekebilir. Bitkiler tıpkı insan onuruna benzerler. Yalnız bir kez yerinden sökebilirsin. Gücün yeterse, onun canını almaya katlanabileceksen, köküne yakın yerinden sımsıkı tutup asılacaksın.
Ondan sonra olabilecek en korkunç şey oldu. Sessizlik.
...ortalık yerde kötü bir şiirin ezgisi yırtılmış, iki yanlış anlama olmuş, anlamı dışında tüketilmiş güzel bir sözcük ölü doğmuş, mesela kader, mesela keder...
Ne de olsa ölüm, ilhamını yalnızca yaşantıdan alır.
Göç demek, göç yolunun kendisi demekti. Hem terk etmek hem varmak hem de geri dönmek, hep aynı yolu denemekti.
Sayfa 83 - Kışlangıç-Kitabı okudu
Bütün dönüşümler kötü kokar.
Sayfa 62 - Yülerzik-Kitabı okudu